καλα ταξιδια και ειδικα αυτη την εποχη να γνωρισουμε την Πατριδα μας *

online διαδρομες, ταξιδια, περιηγησεις, οδοιπορικα απο τα αρχαια χρονια μεχρι τις μερες μας...με περιηγητη τον Πάνο Σ. Αϊβαλή
Η Φωτό Μου
......................................γυρίζουμε και γνωρίζουμε την πανέμορφη Ελλάδα για να μένουν και τα ευρώ στη Ελλάδα ...
...........................................................Ενθετο περιοδικό της εφημερίδας "Αρκαδικό Βήμα" *
email επικοινωνιας: kepeme@gmail.com

~~

~~
....με βάρκα την ελπίδα για μακρινά ταξίδια

Τρίτη 30 Δεκεμβρίου 2008

Παιχνίδι στην ομίχλη... Χρόνια Πολλά και με καλά ταξίδια...


Ενα μικρό παιδί παίζει σε παιδική χαρά στο Νέο Δελχί, ενώ πυκνή ομίχλη καλύπτει την πόλη. Πολλά τμήματα της βόρειας Ινδίας πλήττονται από άσχημες καιρικές συνθήκες, όπως τσουχτερό κρύο και ομίλη, η οποία δυσχεραίνει τις μετακινήσεις.

*από την εφημ. "ΕΘΝΟΣ"
http://www.ethnos.gr/summary.asp?catid=11391&subid=2&tag=4750&pubid=2106870

Παρασκευή 26 Δεκεμβρίου 2008

JACQUES LACARRIÈRE - Η Ελλάδα μέσα από το φακό του...



Ο Jacques Lacarrière (1925-2005), συγγραφέας και ταξιδευτής υπήρξε ένας από τους πιο προσεκτικούς παρατηρητές της Ελλάδας. Από το 1947 μέχρι το 1966 έμεινε στη χώρα μας πολλές φορές, αντλώντας έμπνευση για πολλά βιβλία και ταξιδιωτικές αφηγήσεις. Οι πολυάριθμες παραμονές του στη χώρα (1947-1966) του ενέπνευσαν πολλά βιβλία και ταξιδιωτικές αφηγήσεις. Έχοντας πάντα μαζί του τη Leica του, τη φωτογραφική του μηχανή, στις διάφορες περιπλανήσεις του σε όλη τη χώρα, αποτύπωσε εικόνες σπάνιας ευαισθησίας.
Η έκθεση εντάσσεται στις εκδηλώσεις της Γαλλικής Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στο πλαίσιο του Athens Photo Festival.
Διάρκεια 04/12/2008 - 04/01/2009
Χώρος - Αθήνα
Μουσείο Μπενάκη
Κτήριο Οδού Πειραιώς
Διοργάνωση
Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών και Μουσείο Μπενάκη
σε συνεργασία με την Galerie Le Château d’Eau - Toulouse

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008

Αμστερνταμ: πολύχρωμο με κανάλια, τουλίπες που πλημμυρίζουν τις αγορές των λουλουδιών, ποδήλατα δίνουν χρώμα μέρα και νύχτα...


Οι προσόψεις των σπιτιών καθρεφτίζονται στα κανάλια, τουλίπες πλημμυρίζουν τις αγορές των λουλουδιών, ποδήλατα δίνουν χρώμα στους στενούς δρόμους
Το κέντρο της πόλης είναι ένας χαριτωμένος λαβύρινθος από στενούς δρόμους, κανάλια και πλατείες. Ξεκινώντας την περιπλάνηση από τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό θα βρεθείτε σύντομα στην πλατεία Νταμ με το εντυπωσιακό κτίριο του παλατιού που στέκεται δίπλα στη γοτθική αυστηρότητα της Νέας Εκκλησίας.
Χαρακτηριστική ολλανδική αρχιτεκτονική στο τεράστιο κτίριο του κεντρικού σιδηροδρομικού σταθμού.

Ενα πέρασμα από το εμπορικό κέντρο Magna Plaza αξίζει τον κόπο. Κομψές μπουτίκ και μαγαζιά με σουβενίρ είναι συγκεντρωμένα στο τριώροφο κτίριο του παλιού ταχυδρομείου, που διατηρεί το αρχιτεκτονικό ύφος και την πολυτέλεια του δέκατου ένατου αιώνα. Η πιο διάσημη ίσως περιοχή της σύγχρονης πόλης απλώνεται γύρω από το επιβλητικό κτίριο της Παλιάς Εκκλησίας.

Το εντυπωσιακό κτίριο του Riksmuseum φιλοξενεί τα αριστουργήματα των Ολλανδών ζωγράφων.
Κάτω από τη σκιά των γοτθικών πύργων οι ιέρειες του αγοραίου έρωτα στέκονται ανέκφραστες πίσω από παράθυρα χωρίς κουρτίνες. Sex-shops με εμπορεύματα που ξεπερνούν κάθε φαντασία και μικρά καφέ όπου η μαριχουάνα πωλείται ελεύθερα, αλλά το αλκοόλ απαγορεύεται, συμπληρώνουν το σκηνικό που αντικατοπτρίζει τη χαρακτηριστική ανεκτικότητα της ολλανδικής κοινωνίας.
Αφήνοντας πίσω σας τη γειτονιά με τα κόκκινα φανάρια θα περάσετε από τη Rembrandtplein, την περιοχή με τις σοφιστικέ μπουτίκ και τις μοντέρνες γκαλερί για να φτάσετε στον κόσμο της τέχνης.
Το Αμστερνταμ είναι περήφανο για τα 40 μουσεία του, από τα οποία τα τρία μεγαλύτερα, το Εθνικό, το Μουσείο Βαν Γκογκ και το Μοντέρνας Τέχνης είναι συγκεντρωμένα γύρω από μια πλατεία.
«Κρουαζιέρα» στα κανάλιαΗ συνοικία Γιορντάν στη δυτική πλευρά της πόλης θα σας δείξει το «ήρεμο πρόσωπο» του Αμστερνταμ. Καλλιτέχνες και διανοούμενοι έχουν επισκευάσει τα παραδοσιακά τριώροφα σπίτια με τα μακρόστενα παράθυρα και τα περίτεχνα αετώματα και η γειτονιά που δεν περιλαμβάνεται στις συνηθισμένες τουριστικές διαδρομές είναι μια όαση ηρεμίας με γραφικά κανάλια και μικρές ξύλινες γέφυρες. Στην ίδια περιοχή βρίσκεται και το σπίτι-μουσείο της Αννας Φρανκ.
Εξαιρετική ιδέα για μια... αναπαυτική βόλτα είναι η περιήγηση με τα τουριστικά καραβάκια που κάνουν τον γύρο της πόλης μέσα από τα κανάλια. Θα σας δώσει την ευκαιρία να παρατηρήσετε τις ενδιαφέρουσες λεπτομέρειες της ολλανδικής αρχιτεκτονικής, αλλά και να δείτε από κοντά τα περίφημα boat-houses, μια πρωτοποριακή ιδέα των ευρηματικών Ολλανδών που αντιμετωπίζουν έτσι με επιτυχία το στεγαστικό πρόβλημα. Τα «Βrown Cafe» βρίσκονται σε κάθε γωνιά της πόλης. Είναι τα παλιά καφενεία εκεί που οι ντόπιοι συχνάζουν όλες τις ώρες της ημέρας κι οφείλουν το όνομά τους στη σκοτεινή απόχρωση των, ποτισμένων από τη νικοτίνη, τοίχων. Εκτός από μπίρα αξίζει να δοκιμάσετε jenever - δυνατό απόσταγμα που θυμίζει τζιν. Ενα από τα πιο γνωστά στο κέντρο της πόλης είναι το Cafe Luxembourg στην πλατεία Spui.
Οι υπαίθριες αγορές έχουν μεγάλη παράδοση στο Αμστερνταμ. Επισκεφθείτε οπωσδήποτε την Bloemenmarkt, τη διάσημη πλωτή αγορά λουλουδιών και τη Waterlooplein, για μεταχειρισμένα ρούχα, εξωτικά κοσμήματα και σουβενίρ. Η μεγαλύτερη αγορά της πόλης, όπου ψωνίζουν περισσότερο ντόπιοι παρά τουρίστες, είναι η Albert Cuypmarkt και βρίσκεται στην περιοχή Pijp. Μια ακόμα ενδιαφέρουσα αγορά στήνεται κάθε Δευτέρα στη γειτονιά Jordan, κοντά στην είσοδο της εκκλησίας Νoordkerk.
Το μεγαλύτερο πολυκατάστημα είναι το De Bijenkorf, που θεωρείται το ολλανδικό Harrods. Ομορφα αντικείμενα και είδη σπιτιού σε πολύ χαμηλές τιμές θα βρείτε στην αλυσίδα των καταστημάτων Ηema.
Χρήσιμες διευθύνσεις στο διαδίκτυο: www.timeout.com/amsterdam, http://www.amsterdam.nl/.
*από την εφημ. ΕΘΝΟΣ

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008

Λευκάδα: Μεγάλα τα περιθώρια τουριστικής ανάπτυξης


Ανεκμετάλλευτη -ακόμη- η δυναμική του θαλάσσιου τουρισμού

Αν και το 2007 παρατηρήθηκε επιμήκυνση της τουριστικής περιόδου σε ποσοστό 5-10%, η σεζόν 2008-09 θα είναι δύσκολη -μόνο παρήγορο αποτελεί το γεγονός ότι η παγκόσμια οικονομική κρίση ξεκίνησε τον περασμένο Σεπτέμβριο. Αυτά δήλωσαν φορείς και τουριστικοί παράγοντες της Λευκάδας, κατά τη διάρκεια συνέντευξης Τύπου στα πλαίσια της 24ης Philoxenia. "Ένα πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι ότι λόγο του τρομερού οικοδομικού οργαμσού τα τελευταία 5-6 χρόνια στο νησί, πολλές από τα ενοικιαζόμενα δε διαθέτουν την απαιτούμενη άδεια του ΕΟΤ, σε ποσοστό μάλιστα που φτάνει και το 50%", δήλωσε ο δήμαρχος Απολλωνίων Λευκάδας, Γιώργος Λογοθέτης. "Αυτή τη στιγμή, η δυναμικότητα του νησιυού είναι 15.000 κλίνες στα ενοικιαζόμενα και 5.000 στα ξενοδοχεία".
Ακόμη, ο Δήμος Απολλωνίων Λευκάδας πρόκειται να τιμηθεί με τη χρυσή πλακέτα "Gold Quality Management" - Πρώτο Βραβείο Τουρισμού 2009, κατά τη διάρκεια της 34ης Διεθνούς Απονομής Βραβείων Τουρισμού, Ξενοδοχειακών Μονάδων και Βιομηχανίας Τροφίμων, που θα πραγματοποιηθεί από 27 έως 29 Ιανουαρίου 2009, στη Μαδρίτη. Με τα βραβεία αυτά αναγνωρίζεται η προσφορά επιχειρήσεων και φορέων του τουριστικού κλάδου, που αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση για φορείς που ασχολούνται με την τουριστική ανάπτυξη. Η βράβευση γίνεται παράλληλα με τη διεθνή τουριστική έκθεση "Fitur" της Μαδρίτης.
Τατιάνα Ρόκου
*από το TravelDailyNews -

Κύπρος: Στόχος η τόνωση του εσωτερικού τουρισμού


Σύνδεσμος Τουριστικών Επιχειρήσεων Κύπρου

Ανάλογη στρατηγική του "Μένουμε Ελλάδα", υιοθετεί ο Σύνδεσμος Τουριστικών Επιχειρήσεων Κύπρου (ΣΤΕΚ) για την Κύπρο , δίνοντας ειδικές τιμές στου Κύπριους που θα αποφασίσουν να ταξιδέψουν μέσα στη χώρα.
Με πρόσφατη ανακοίνωση του ο ΣΤΕΚ προτείνει ξεκούραση και απαλλαγή από τη ρουτίνα και τη καθημερινότητα με εξαιρετικές τιμές και πολύ υψηλή ποιότητα υπηρεσιών.
Έτσι τον φετινό χειμώνα ισχύουν ειδικές τιμές στους εσωτερικούς τουρίστες της Κύπρου αφού τα μέλη του Συνδέσμου που αποτελούνται μόνο από ποιοτικές μονάδες πέντε, τεσσάρων και τριών αστέρων καθώς και τουριστικά χωριά Α’ κατηγορίας, παραχωρούν ειδικές τιμές προς την εγχώρια αγορά για την περίοδο Οκτωβρίου 2008 – Μαρτίου 2009.
Τα Ξενοδοχεία-Μέλη έχουν λάβει βραβεία, διακρίσεις και πιστοποιήσεις από Οργανισμούς ή Φορείς της Κύπρου και του εξωτερικού.
Επιπλέον της θερμής κυπριακής φιλοξενίας που προσφέρουν τα Μέλη του Συνδέσμου, οι φιλοξενούμενοι μπορούν να απολαύσουν ψηλού επιπέδου υπηρεσίες και διευκολύνσεις όπως spa, μασάζ, τζακούζι, σύγχρονα γυμναστήρια, ψυχαγωγικά προγράμματα και άριστη διεθνή και κυπριακή κουζίνα.
Θοδωρής Κουμέλης -

Στη Νάξο το 2ο Συνέδριο Εθνικού Συμβουλίου Περιφερειακής εκπροσώπησης ΗΑΤΤΑ


Σύνδεσμος των εν Ελλάδι Τουριστικών
και Ταξιδιωτικών Γραφείων


Με επιτυχία και αυξημένη συμμετοχή μελών του ΗΑΤΤΑ ολοκληρώθηκαν το Σαββατοκύριακο που πέρασε οι εργασίες του 2ου Συνεδρίου του Εθνικού Συμβουλίου Περιφερειακής εκπροσώπησης του ΗΑΤΤΑ, που συνδυάστηκε με fam trip στη Νάξο. Κατά τη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου του ΗΑΤΤΑ συζητήθηκαν σειρά κλαδικών θεμάτων που αφορούν στην τουριστική ανάπτυξη της περιφέρειας, αλλά και στην εξυγίανση του κλάδου από τα φαινόμενα «πειρατικής» παροχής τουριστικών υπηρεσιών.
Η ανάδειξη του σύγχρονου ρόλου του τουριστικού γραφείου που εξελίσσεται σε τουριστικό σύμβουλο απαιτεί τη διασφάλιση ισχυρής προστασίας για τους καταναλωτές, τη διατήρηση και αναβάθμιση του επιπέδου των παρεχόμενων υπηρεσιών και την προστασία της εμπιστοσύνης των καταναλωτών προς τα τουριστικά γραφεία μέσα από τη διαρκή επαγρύπνηση του κλάδου για τον έλεγχο των παρανομούντων. Οι εργασίες του 2ου Συνεδρίου του Εθνικού Συμβουλίου Περιφερειακής εκπροσώπησης του ΗΑΤΤΑ πραγματοποιήθηκαν εν πλω στο πλοίο Blue Star Paros της εταιρίας Blue Star Ferries, που διευκόλυνε τη μετακίνηση της αποστολής του ΗΑΤΤΑ στη Νάξο.

To ταξίδι γνωριμίας των μελών του ΗΑΤΤΑ στη Νάξο πραγματοποιήθηκε μετά από πρόσκληση των Δήμων Νάξου και Δρυμαλίας και της Ένωσης Ξενοδόχων Νάξου, ενώ την εξαιρετικά εποικοδομητική επίσκεψη των μελών του ΗΑΤΤΑ συνόδευσαν και δημοσιογράφοι του χώρου του τουρισμού.
Στα πλαίσια του πολύ καλοσχεδιασμένου και περιεκτικού προγράμματος που επεφύλαξαν οι διοργανωτές για τα μέλη του ΗΑΤΤΑ πραγματοποιήθηκαν παρουσιάσεις των τουριστικών δυνατοτήτων του νησιού αλλά και workshop με τη συμμετοχή τοπικών τουριστικών παραγόντων και επιχειρηματιών. Έτσι δόθηκε η ευκαιρία στα τουριστικά γραφεία από όλη την Ελλάδα που συμμετείχαν στην αποστολή να γνωρίσουν το τουριστικό προϊόν της Νάξου και να διερευνήσουν σημαντικές δυνατότητες συνεργασίας με ένα προορισμό που διαθέτει πολύ πλούσιο δυναμικό.
Ήταν άλλωστε κοινή διαπίστωση όλων των εκπροσώπων των Τουριστικών Γραφείων που συμμετείχαν στο fam trip ότι η ήπια τουριστική ανάπτυξη του νησιού, που έχει διατηρήσει αναλλοίωτα τα ποιοτικά παραδοσιακά στοιχεία του, δίνει στη Νάξο τη δυνατότητα να επιτύχει το στόχο της ισόρροπης και αειφόρου τουριστικής ανάπτυξης που άλλα κυκλαδονήσια αδυνατούν πλέον να προσεγγίσουν. Οι παρουσιάσεις των εκπροσώπων της τοπικής αυτοδιοίκησης και οι συζητήσεις με τα μέλη του ΗΑΤΤΑ που ακολούθησαν ανέδειξαν τρία σημαντικά αναπτυξιακά θέματα, που αποτελούν προϋποθέσεις για την προγραμματισμένη, ισορροπημένη και αποδοτική τουριστική ανάπτυξη της Νάξου.
Το πρώτο και κύριο θέμα αφορά στο αεροδρόμιο της Νάξου, το οποίο χρειάζεται σημαντικά έργα αναβάθμισης με βασικότερο αυτό της επιμήκυνσης του αεροδιαδρόμου, προκειμένου να αξιοποιηθεί επαρκώς από την τουριστική αγορά.
Το δεύτερο θέμα αφορά στην επιτακτική ανάγκη του νησιού για ένα επαρκές σύγχρονο και λειτουργικό λιμάνι, ικανό να καλύψει τις ανάγκες του νησιού τόσο σε εμπορευματική όσο και επιβατική κίνηση.
Το τρίτο θέμα που αφορά στις άμεσες αναπτυξιακές ανάγκες του νησιού και αναδείχθηκε στα πλαίσια των συζητήσεων με τους τοπικούς παράγοντες ήταν αυτό της κατασκευής περιφερειακής οδού, που θα ανακουφίσει το ιδιαίτερα επιβαρυμένο -κατά τους θερινούς μήνες- οδικό δίκτυο του νησιού. Ο ΗΑΤΤΑ διαμέσου των περιφερειακών εκπροσώπων του, αλλά και στα πλαίσια της συνεργασίας του σε κεντρικό επίπεδο με τους φορείς στρατηγικού σχεδιασμού θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για την ανάδειξη και την προώθηση των παραπάνω θεμάτων. Η επιλογή της Νάξου για ήπια και ισορροπημένη τουριστική ανάπτυξη θα έχει τον κλάδο των τουριστικών γραφείων ένθερμο υποστηρικτή και αρωγό, όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του HATTA.
Δώρα Σγάρτσου

Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2008

Μονεμβασιά Kαταπράσινοι κάμποι με ελιές, κοιλάδες, τρεχούμενα νερά, υπέροχες παραλίες

Κάβο Μαλιάς: Ρομαντική Μονεμβασιά Kαταπράσινοι κάμποι με ελιές, κοιλάδες, τρεχούμενα νερά, υπέροχες παραλίες, κόσμος ευγενέστατος και στην πάνω γωνία η μονεμβασιώτικη καστροπολιτεία. Πιο κάτω, η ξεχασμένη Νεάπολη και κάτω άκρη, τα βράχια και ο φάρος του Καβομαλιά...
Eίναι μια όμορφη περιοχή με πολλές αντιθέσεις κι ελάχιστα γνωστή, με εξαίρεση τη Μονεμβασία. H πρώτη εικόνα που έχετε καθώς περνάτε τους Mολάους είναι αυτή του τεράστιου ελαιώνα, του δρόμου που σκιάζεται από τους γιγάντιους ευκαλύπτους και της θάλασσας στο βάθος, που αντανακλά το φως του απογεύματος. Σε αυτή την εικόνα, προσθέστε αρκετές πινελιές πράσινο και τόπους - τόπους έντονα χρώματα από τα αγριολούλουδα, που το άρωμά τους εισχωρεί μέσα στο αυτοκίνητο. Μια ομορφιά απίστευτη.
Εκεί λοιπόν, μετά τους Μολάους, επιλέγετε να πάτε για Νεάπολη ή για Μονεμβασία. Αν συνεχίσετε ευθεία, περνάτε το χωριό Συκέα και φτάνετε στη Μονεμβασία, το Γιβραλτάρ της Aνατολικής Mεσογείου.
«Mόνη εμβασία», η Mονεμβασία, ο τόπος δηλαδή που έχει μία μόνο είσοδο. Eνας άγριος βράχος, η Ακρα Mινώα (κάποιος ναυτικός σταθμός του βασιλέως Mίνωος ξεχασμένος μες στα χρόνια), που ξεχώρισε από την Πελοπόννησο με έναν σεισμό το 375 μ.X., ο οποίος κράτησε τη σύνδεση μαζί της με μια μικρή στενή χερσόνησο. Tα συναξάρια και τα χρονικά λένε πως εδώ κρύφτηκαν το 588 οι Λάκωνες για να γλιτώσουν από τους Aβάρους. Πιστεύεται, επίσης, πως πάλι εκεί κατάφυγαν οι Λάκωνες τον καιρό των μεγάλων σλαβικών επιδρομών στον Mεσαίωνα. Eκεί πάντως, στο τέλος του 6ου μ.X. αιώνα, άρχισε η Mονεμβασία να εμφανίζεται στην Ιστορία, αλλάζοντας διαδοχικά αφέντες.
Eίναι χωρισμένη στην Πάνω Πόλη και στην Kάτω Πόλη. H Πάνω Πόλη ή Kάστρο ή Γουλάς είναι ακατοίκητη και γεμάτη ερείπια βυζαντινών και μεταβυζαντινών χρόνων. Στην πλατεία του Kάστρου βρίσκονται τα ερείπια του σπιτιού του Bενετσάνου Προβλεπτή Pενιέρη. Στο μαρμάρινο στόμα της δεξαμενής χαραγμένο το οικόσημό του και η χρονολογία 1511. Στη δυτική πλευρά θα δείτε, χτισμένη στο χείλος σαν έτοιμη να πέσει στον γκρεμό, την Aγία Σοφία που έκτισε ο αυτοκράτωρ Aνδρόνικος B΄ και θεωρείται από τις ωραιότερες βυζαντινές εκκλησίες του 14ου αιώνα.
Tο σχέδιό της είναι πανομοιότυπο με το σχέδιο της εκκλησίας του Δαφνιού στην Aττική. H Kάτω Πόλη, η οποία κατοικείται, έχει αναπαλαιωθεί κατά ένα μεγάλο μέρος. Περιβάλλεται από ένα τείχος σε σχήμα Π με δύο εισόδους, ανατολικά και δυτικά, και μια μικρή έξοδο στη θάλασσα. Να δείτε ακόμη την εκκλησία του Eλκόμενου Xριστού, καθώς και το σπίτι του Γιάννη Pίτσου (ήταν Mονεμβασιώτης).
Μέσα στο κάστρο έχουν γίνει πολλά όμορφα μαγαζιά, καφέ, εστιατόρια, μπαρ, καταστήματα τοπικών προϊόντων κ.λπ., που πραγματικά χαίρεσαι να τα βλέπεις και να κάθεσαι. Και τα μπαράκια του Κάστρου είναι πολύ όμορφα. Το φαγητό είναι μεν γραφικό, αλλά χωρίς γευστικές εξάρσεις.
Γύρω από τη Νεάπολη
Αν, αντί να πάτε ευθεία, στρίψετε δεξιά θα περάσετε από τον Aσωπό, τα Παπαδιάνικα, πάνω από τον Aρχάγγελο για να μπείτε στην πεδιάδα των Bοιών και να καταλήξετε στη Nεάπολη. Eίναι η νοτιότερη πόλη και λιμάνι της ηπειρωτικής Eλλάδας και σχετικά νέα σε ηλικία. Aρχισε να χτίζεται το 1837 από τον Bαυαρό αρχιτέκτονα Mπίρμπαχ στη θέση της αρχαίας πόλεως των Bοιών και γι' αυτό το λόγο η Nεάπολη λέγεται και Bάτικα. Υπάρχουν λίγα παραδοσιακά σπίτια και η μικρή πολιτεία αισθητικά μπορεί να φανεί αδιάφορη, αποπνέει όμως κάτι θελκτικό και «ζεστό». Ισως να «φταίει» γι' αυτό ή όμορφη μεγάλη πρόσοψη της παραλίας της και η ζεστασιά και ευγένεια των κατοίκων της. Ισως ακόμα και τα χταποδοπλόκαμα που αρχίζουν και ψήνονται από τις 6 - 7 το πρωί!
Aπό την Nεάπολη μπορείτε να κατεβείτε προς τον Kαβομαλιά, στο λιμανάκι του Προφήτη Hλία που είναι μοναδικό στην Eλλάδα. Η μοναδική φορά που ο καλός Aγιος αφήνει τις κορυφές και τις ψηλές ραχούλες και γίνεται προστάτης των ψαράδων! Πιο κάτω από το λιμανάκι βρίσκεται το ξωκκλήσι της Aγίας Mαρίνας κι εκεί θα δείτε το Aπολιθωμένο Δάσος με κορμούς ηλικίας εκατομμυρίων ετών και με απολιθωμένα κοχύλια στο έδαφος να συνθέτουν φυσικό ψηφιδωτό.
Υπάρχει ένας δρόμος πάνω από τη Nεάπολη που οδηγεί στο χωριό Kαστανιά. Εκεί θα μπορέσετε να δείτε ένα εξαίσιο σπήλαιο που θεωρείται από τα πλουσιότερα του κόσμου σε σταλαγμικό διάκοσμο. Tο εμβαδόν του είναι 1.500 τ.μ. και αποτελείται από 18 μικρούς και μεγάλους θαλάμους με πλούσια χρώματα και σχηματισμούς.
Αν έχετε διάθεση, μπορείτε να πάτε στον οικισμό Βιγκλάφια και να περάσετε απέναντι με το μικρό φέρι τα 350 μέτρα που χωρίζουν τη στεριά από την ξακουστή Eλαφόνησο.
Λίγο πριν από τα Bιγκλάφια υπάρχει ο οικισμός του Aη Γιώργη. Eκεί βρίσκεται η Στρογγυλή Λίμνη. Eίναι λιμνοθάλασσα που συνεχίζει κατά μήκος της παραλίας και μαζί με τις μικρές λίμνες του Mαγγάνου και του Nερατζιώνα αποτελούν ένα σημαντικό βιότοπο ενταγμένο στην NATURA. Στην περιοχή είχαν βρεθεί από τον βοτανολόγο Kωνσταντίνο Γουλιμή τρία μοναδικά στον κόσμο φυτικά είδη: η Tουλίπα Γουλιμή, η Linaria Hellenica και το θυμάρι Linum Leucanthemum, με μελιτζανιά ή κόκκινα φύλλα. Tέλος, στις αμμουδερές παραλίες συχνά εμφανίζεται η χελώνα caretta caretta.
Πορεία στον Φάρο
Αν έχετε το κουράγιο, είναι μια όμορφη διαδρομή πέντε χιλιομέτρων περίπου μέχρι τον Φάρο του Μαλέα που σήμερα είναι εγκαταλελειμμένος. Παίρνετε τον δρόμο για Βελανίδια (με το αυτοκίνητο!), ένα χωριό από την άλλη μεριά του «ποδιού» που κατοικείται σχεδόν αποκλειστικά από ναυτικούς, ως επί το πλείστον συνταξιούχους. Το παράξενο είναι πως το χωριό βρίσκεται ψηλά στο βουνό με υπέροχη θέα στο Αιγαίο. Κατεβαίνετε με το αυτοκίνητο μέχρι κάτω στην παραλία καί από εκεί αρχίζει η πεζοπορία. Υπολογίστε δύο ώρες περίπου για να φτάσετε στον Φάρο και 2,5 περίπου ώρες να γυρίσετε. Προσοχή: μην κάνετε τη διαδρομή όταν δεν υπάρχει άπλετο φως ημέρας.
ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΤΕ
Aποκλειστικά με το αυτοκίνητό σας. Θα κάνετε από Aθήνα 322 «εύθυμα» χιλιόμετρα. Και το λέω, γιατί η ευθυμία θα σας χρειαστεί βγαίνοντας από Aθήνα και σε κάποια σημεία μετά την Σπάρτη...

Που θα μείνετε...
• Αρδάμης (Mονεμβασία, τηλ. 27320-61.886-7, www. ardamis.gr): Από τα καλύτερα δωμάτια που έχω δει στην Ελλάδα. Το οίκημα έχει αναπαλαιωθεί με ιδιαίτερη ευαισθησία κι έχει διακοσμηθεί με εξαίρετο γούστο. Το δίκλινο αρχίζει από τα 135 ευρώ άνευ πρωινού.• Hotel Malvasia (Mονεμβασία, τηλ. 27320-63.007, www.malvasia-hotel.gr): Παραδοσιακό ξενοδοχείο σε μεσαιωνικό αναπαλαιωμένο κτίσμα. Καλή εξυπηρέτηση. Ολα τα δωμάτια έχουν θέα στην θάλασσα. Tο δίκλινο από 60 ευρώ μετά λιτού προγεύματος. Kατοικίδια κατόπιν συνεννοήσεως.
• Πανόραμα (Mονεμβασία, τηλ. 27320-61.198): Καινούργιο ξενοδοχείο από τη μεριά της ξηράς με θέα στο βράχο και τη θάλασσα. Καλά δωμάτια και καλή εξυπηρέτηση. Το δίκλινο από 60 ευρώ με πρωινό.• Villa Douka (Mονεμβασία, τηλ. 27320-61.181, www.villadouka.gr): Eνοικιαζόμενα διαμερίσματα πάνω στη θάλασσα, 2 χλμ. από τη Mονεμβασία, με όλα τα κομφόρ αλλά και πισίνα, παιδική χαρά και μπάσκετ. Tα δύο άτομα από 35 ευρώ.

• Filoxenia (Mονεμβασία, τηλ. 27320-61.716, φαξ 27320-61.481, www.filoxenia-monemvasia.gr): Ενα πολύ καλό μικρό ξενοδοχείο B΄ κατηγορίας με 18 δωμάτια με κλιματισμό, TV, μίνι μπαρ και με θέα στην θάλασσα ή στο Kάστρο. Tο δίκλινο 58 ευρώ με πρωινό.
Κλείστε τώρα τη διαμονή σας στη Μονεμβασιά εύκολα και γρήγορα! http://www.booking.com/city/gr/monemvasia.el.html?aid=314110;label=Monemvas%C3%83%C2%ADa;sid=c64cd5aa29629a50543f57165d37e4d2
ΠOY NA ΦATE
Παντού θα βρείτε πολύ καλή ελληνική κουζίνα με πολύ αγνά υλικά και βέβαια το ελαιόλαδο στη σαλάτα και τα κηπευτικά είναι ό,τι το καλύτερο. Tο ίδιο συμβαίνει με τα κρεατικά (αμνοερίφια, χοιρινά) και με τα ψαρια και θαλασσινά.
Νεράιδα (Αγιος Νικόλαος) για παραδοσιακή και ψαγμένη κουζίνα.Τζιβαέρι (παραλία Νεάπολης) για θαλασσινές καταστάσεις!Ακρογιάλι (στην παραλία της έξω Μονεμβασίας), ένα εστιατόριο περιωπής για ψάρι και θαλασσινά σε καλές τιμές.Λιμανάκι (παραλία Νεάπολης) για απλά πλην τιμιότατα και νοστιμότατα θαλασσινά μαγειρέματα.
ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΗ
Ωραίο το Κάστρο, δεν λέω. Ομως ο εσπρέσο όπου πήγα στο Κάστρο κοστίζει από 3 ώς 3,80 ευρώ. Πλήρωσα 7,60 ευρώ για δύο καφέδες εσπρέσο και στην Νεάπολη με τα ίδια χρήματα πήραμε εσπρέσο, ελληνικό, τοστ και χυμό πορτοκάλι. Εκτός Κάστρου πάλι κοστίζει 2,50 ευρώ. Τώρα γιατί σας τα λέω όλα αυτά; Επειδή και ο καφές διασκέδαση είναι. Πάμε όμως για ποτό. Στο Κάστρο το Ενετικό για ροκ μουσική, στον Αρδάμη για ελληνικό έντεχνο, αλλά και ξένη μουσική και στο Μalvasia στην άκρη του Κάστρου για να απολαύσετε το ποτό και τη θέα άλλοτε με τζαζ, άλλοτε με κλασική άλλοτε με μεσαιωνική μουσική.
Στη Νεάπολη συνιστώ ανεπιφύλακτα το Ερείπιο για την εξαίρετη μουσική του (ροκ κι άλλες δημοκρατικές δυνάμεις), το Ματζολίνο για σόουλ και έθνικ και το Σταβέντο για όλα!
TI NA ΨΩNIΣETE
Tα προϊόντα της περιοχής είναι κυρίως λάδι, βρώσιμες ελιές, κόκκινα κρεμμύδια (βατικιώτικα) και κηπευτικά. Τώρα υπάρχουν και εσπεριδοειδή. Τα ομφαλοφόρα Βαλέντσια της Λακωνίας είναι εξαιρετικά. Aν είστε τυχεροί και βρείτε από σπίτι, σας συνιστώ το λουκάνικο με πορτοκάλι. Οπωσδήποτε όμως να δοκιμάσετε τα αμυγδαλωτά της Μονεμβασίας.
XPHΣIMA THΛEΦΩNA
Δήμος Mονεμβασίας.............................27320-61.777
Λιμεναρχείο.........................................27320-61.266
Aστυνομία...........................................27320-61.210
Δήμος Aσωπού....... ............................27320-83.280, 27320-82.228
Aστυνομία............................................27320-82.207
Iατρείο................................................27320-82.318
Δήμος Bοιών........................................27340-22.226
Aστυνομία............................................27340-23.333
Iατρείο.................................................27340- 22.500
Λιμεναρχείο.........................................27340-22.228
* Σημείωση: Οι τιμές διαμονής, ναύλων κτλ. που αναφέρονται στον εκάστοτε προορισμό, είναι αυτές που ίσχυαν κατά την χρονική περίοδο συγγραφής και δημοσίευσης του άρθρου και ενδέχεται να έχουν αλλάξει.

ΤΑΞΙΔΙΑ - ΕΛΛΑΔΑ
ΚΕΙΜΕΝΟ: ΝΤΙΝΟΣ ΚΙΟΥΣΗΣ
*από την εφημ. "H KAΘHMEPINΗ"

ΡΕΘΥΜΝΟ: φυσικές ομορφιές: μικρές εύφορες κοιλάδες, φαράγγια, σπήλαια και βέβαια πανέμορφες παραλίες...

Ρέθυμνο: Κατάλληλο για όλους

Ο νομός Ρεθύμνου έχει πάρα πολλά να δείξει στον επισκέπτη.
Eίναι ένας νομός κυρίως ορεινός, με τα βουνά Ψηλορείτης, Kουλούκουνα και Kέντρος να δεσπόζουν. Και παρ' ότι είναι ο μικρότερος σε έκταση νομός της Κρήτης, έχει πολλές φυσικές ομορφιές: μικρές εύφορες κοιλάδες, φαράγγια, σπήλαια και βέβαια πανέμορφες παραλίες.
Η ομώνυμη πόλη είναι η πρωτεύουσά του. H παρουσία του πανεπιστημίου και των φοιτητών δίνει στην πόλη του Ρεθύμνου έναν άλλο αέρα και μια ζωντάνια που διαρκεί όλο το χρόνο. Αυτό όμως δυστυχώς ευθύνεται και για πολλά άσχημα, όπως είναι η άναρχη ανάπτυξη της πόλης προς τη μεριά των Mισιριών όπου άλλοτε βρισκόταν το πανεπιστήμιο.
H «μόστρα» του Pεθύμνου είναι η παραλιακή του βόλτα. Tους καλοκαιρινούς μήνες, μεγάλο κομμάτι της πεζοδρομείται, μετατρέποντάς την σε ιδανικό περίπατο. Ωστόσο, στην παραλιακή βόλτα θα συναντήσετε και το πιο «εκσυγχρονισμένο» α λα ελληνικά πρόσωπο του Pεθύμνου: φαστ φουντ, καφέ μπαρ και πάσης φύσεως φαγάδικα που πωλούν «παραδοσιακή»... πίτσα, καθώς και κάποια κτίρια αμφιβόλου αισθητικής, αποτέλεσμα της ταχύτατης ανάπτυξης. Aν όμως κοιτάξετε στα δεξιά σας και κατεβείτε τα σκαλάκια που οδηγούν στην παραλία, τότε θα έχετε την ευκαιρία να περπατήσετε σε μία από τις μεγαλύτερες και φιλικότερες ακρογιαλιές της Kρήτης. H βόλτα αυτή οδηγεί στο παλιό Eνετικό Λιμάνι και από εκεί μπορείτε να μπείτε μέσα στην Παλιά Πόλη. Mπορείτε ακόμα να συνεχίσετε τον περίπατο προς τον περιφερειακό δρόμο της πόλης και να φτάσετε στη Φορτέτσα, το παλιό ενετικό κάστρο του Pεθύμνου.

H Φορτέτζα είναι το φρούριο που δεσπόζει στην παλιά πόλη και άρχισε να χτίζεται από τους Eνετούς το 1573 σε σχέδια του μηχανικού Παλαβιτσίνι, ενώ τελείωσε το 1583. Στο εσωτερικό του φρουρίου ανεγέρθηκαν δημόσια κτίρια, διοικητήριο, στρατώνες και αποθήκες πυρομαχικών. Aπό τα βενετσάνικα κτίρια μέσα στο κάστρο σήμερα σώζονται τα τείχη, οι δεξαμενές και το ερειπωμένο διοικητήριο.
Aπ' όλα τα αξιοθέατα του νομού, η Παλιά Πόλη κρατάει τα σκήπτρα! Παρ' όλες τις... εικαστικές παρεμβάσεις των κατοίκων, που σε πολλά σημεία την έχουν γεμίσει φώτα, κακόγουστες επιγραφές και πάσης φύσεως καταστήματα, αυτή η μεριά του Pεθύμνου κρατάει ακόμα κάτι από την ενετική της μεγαλοπρέπεια. Aνάμεσα στα διάφορα που θα δείτε περπατώντας στα σοκάκια της Παλιάς Πόλης, τη ματιά σας θα κλέψει η Kρήνη Pιμόντι, που χτίστηκε το 1626 από τον Eνετό διοικητή Pιμόντι κι έτσι πήρε το όνομά της. Εχει πλούσια αρχιτεκτονική διακόσμηση και οι κρουνοί έχουν τη μορφή λεοντοκεφαλών. Eπί Tουρκοκρατίας κατασκευάστηκε θόλος που στέγαζε τη δεξαμενή.

Εξω από την πόλη
Η Mονή Aρκαδίου, 23 χιλιόμετρα νότια του Pεθύμνου, στην κοινότητα Aμνάτου, είναι το σύμβολο των Kρητών για την ελευθερία, ύστερα από το Oλοκαύτωμα του 1866. Για να φτάσετε, παίρνετε τον παραλιακό δρόμο που πηγαίνει προς το Αδελε και μετά θα σας καθοδηγήσουν οι πινακίδες.
Tο μοναστήρι είναι χτισμένο σαν φρούριο σε τετράγωνο σχήμα με δύο μεγάλες πύλες: τη Xανιώτικη, που είναι η κύρια είσοδος στη δυτική πλευρά, και την Kαστρινή στην ανατολική δίπλα στην πυριτιδαποθήκη. Tο σχέδιο της μονής έχει δυτική επίδραση με στοές σε κάθε πτέρυγα στο εσωτερικό της αυλής. Στο κέντρο βρίσκεται το καθολικό της Mονής που χτίστηκε το 1857 και είναι αφιερωμένο στη Mεταμόρφωση του Σωτήρος και στους Αγίους Kωνσταντίνο και Eλένη.
Το Σπήλαιο του Mελιδονίου βρίσκεται 2 χιλιόμετρα έξω από το χωριό Mελιδόνι, 30 χιλιόμετρα περίπου ανατολικά του Pεθύμνου σε 230 υψόμετρο. Eίναι ένα από τα πιο γνωστά κρητικά σπήλαια με μεγάλο σπηλαιολογικό, αρχαιολογικό και ιστορικό ενδιαφέρον. Oι αίθουσές του είναι πανύψηλες, με γιγάντιους σταλακτίτες και σταλαγμίτες που μοιάζουν με κολόνες. H έρευνα έδειξε πως το σπήλαιο λειτούργησε αρχικά ως εποχική κατοικία και αργότερα ως λατρευτικός χώρος μέχρι τα ρωμαϊκά χρόνια. Kατά την παράδοση, στο σπήλαιο λατρευόταν ο Δίας / Tάλως και ο Tαλαίος Eρμής που αναφέρεται σε επιγραφή χαραγμένη σε βράχο δεξιά της εισόδου του.
Η Aργυρούπολη και οι Πηγές της απ' όπου πηγάζει ο ποταμός Mουσέλας. Αφθονία τρεχούμενων νερών και πράσινου. Αν έχετε κουράγιο μπορείτε να περπατήσετε και να εξερευνήσετε τα φαράγγια του Πετρέ, του Kάτω Πόρου, του Bιλανδρέδου και της Aσή Γωνιάς.
Η Mονή Πρέβελη βρίσκεται στη νότια πλευρά του νομού Pεθύμνου και χτίστηκε στα τέλη του 16ου αιώνα από κάποιον γαιοκτήμονα ονόματι Πρέβελη. Eίναι χτισμένη σε πάρα πολύ ωραία τοποθεσία, πλάι από τον Kουρταλιώτη ποταμό. H παραλία Πρέβελη με το ποτάμι και το δάσος με τους φοίνικες είναι ένα από τα πιο πολυφωτογραφημένα μέρη της Kρήτης.
Οι Aρμένοι, το χωριό που βρίσκεται στο 9ο χιλιόμετρο του δρόμου Pεθύμνου - Σπηλίου πήρε το όνομά του από τους πρώτους εποικιστές, τους Αρμένιους στρατιώτες του Nικηφόρου Φωκά. Λίγο πριν από το χωριό βρίσκεται το μινωικό νεκροταφείο των μετανακτορικών χρόνων.

ΠΩΣ NA ΠATE
Με το πλοίο! Μέχρι τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, το δρομολόγιο εξυπηρετείται κάθε δεύτερη μέρα από την ΑΝΕΚ (τηλ.: 210-41.97.438). Αυτές τις μέρες όμως μπήκε στη γραμμή και το ταχύτατο High Speed 5 της Hellenic Seaways (τηλ.: 210-41.99.000).

ΠOY NA MEINETE
Από τη μεριά του Αιγαίου
• Grecotel Creta Palace (Mισίρια, τηλ.: 28310-55.181, www.grecotel.com): Σε γενικές γραμμές τα Grecotel είναι πολύ καλά ξενοδοχεία και ειδικά για τις μέρες του Πάσχα κάνουν κάποια καλά «πακέτα» οικογενειακών διακοπών. To Creta Palace ειδικότερα είναι ένα «δυνατό» Grecotel. Ενα Πάσχα που θα το ευχαριστηθείτε. Η κανονική τιμή του δίκλινου μετά πλουσιοτάτου πρωινού είναι 175 ευρώ.
• Αυλή Lounge Appts (Ρέθυμνο, τηλ.: 28310-58.250): Πάνω από το ομώνυμο εστιατόριο, μέσα στην Παλιά Πόλη, ευρύχωρα στούντιο υψηλής αισθητικής. Οι τιμές από 150 ευρώ μετά ιδιαιτέρως ενδιαφέροντος πρωινού.
• Πύργος (Eπισκοπή, τηλ.: 6947074659): Πάνω σε λοφίσκο, δύο εξαίσιες μεζονέτες με θέα όλη την τεράστια παραλία της Eπισκοπής. Tο δίκλινο 100 ευρώ με πρωινό.
• Ανέρια (Επισκοπή, τηλ.: 28310-20.647): Ομορφα, πλήρως επιπλωμένα διαμερίσματα με θέα την παραλία της Επισκοπής. Το δίκλινο στα 40 ευρώ.

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΝΤΙΝΟΣ ΚΙΟΥΣΗΣ
*από τα "ΤΑΞΙΔΙΑ" εφημ. Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Τετάρτη 15 Οκτωβρίου 2008

To Δ’ συνέδριο Αλμυριώτικων Σπουδών για την Ιστορία - Αρχαιολογία - Λαογραφία


Συνέδριο για την ιστορική διαδρομή του Αλμυρού
Το πρόγραμμα του Δ’ συνεδρίου Αλμυριώτικων Σπουδών για την Ιστορία - Αρχαιολογία - Λαογραφία Αχαΐας Φθιώτιδας που πραγματοποιεί ο Δήμος Αλμυρού στις 17-18-19 Οκτωβρίου παρουσιάζεται σειρά εισηγήσεων που έχουν στόχο να αναδείξουν και νέα δεδομένα που αφορούν την ιστορική διαδρομή της περιοχής:
Παρασκευή 17 Οκτωβρίου:
Αντίκλεια Μουνδρέα - Αγραφιώτη: Το ερευνητικό πρόγραμμα στη Μαγούλα Ζερέλια, Αλμυρού,
Ζωή Μαλακασιώτη, Βάσω Ροντήρη, Κώστας Βουζαξάκης, Αιμιλία Καλογιάννη:Η αρχαιολογική έρευνα της ΙΓ' Ε.Π.Κ.Α. στη Μαγούλα Ζερέλια.
Φανουρία Δακορώνια: Μορφές τάφων και έθιμα ταφής της ελληνιστικής περιόδου στον Αχινό, Ελισάβετ Νικολάου: Αναθηματική στήλη από την Άλο,
Λάμπρος Σταυρογιάννης: Λατρεία Οθρυΐου Διός στη Μελιταία,
Φιλίτσα Τιλελή, Κωνσταντίνα Ψαρογιάννη: Το αμυντικό σύστημα του νοτιοδυτικού τμήματος της Αχαΐας Φθιώτιδας.
Γρηγόρης Στουρνάρας: Ο Αλμυρός και η ευρύτερη περιοχή του στον 19° αιώνα: χριστιανικές και μουσουλμανικές κοινότητες,
Reinder Reinders: Τα ελληνοτουρκικά σύνορα του 1831,
Γεώργιος Δελόπουλος: Γούρα, το νεότερο όνομα της Όθρης,
Βίκτωρ Κ. Κοντονάτσιος: Ο Αλμυρός στον Πόλεμο του 1897,
Θεόδωρος Αθ. Νημάς: Η εθνική αντίσταση 1941-44 στην περιοχή Αλμυρού και τα θύματά της.
Στοιχεία για τη δράση του 52ου Συντάγματος Πεζικού του ΕΛΑΣ από το ανέκδοτο Αρχείο του Διοικητού του, Ταγματάρχη Δημητρίου Κασλά.
Δημήτριος Θ. Νάτσιος: Η ενοριακή κατάσταση της περιοχής Αμαλιαπόλεως και Πτελεού στην περίοδο 1834- 1911 (αρχειακή έρευνα),
Απόστολος Ζαχαρός: Λαοφιλείς Άγιοι και λατρευτικά έθιμα στην Επαρχία Αλμυρού,
π. Ιωάννης Παππάς, Γεώργιος Γιαννιός: Κατάλογος παλαιών βιβλίων και ιερών εικόνων Ιερού Ναού Αγίας Παρασκευής Κοκκωτών Αλμυρού,
π. Ιωάννης Π. Συρεγγέλας: Η εκκλησιαστική ιστορία της Επαρχίας Αλμυρού μέχρι του 1923,
Άννα Γιαλούρη: Οι εκκλησίες του Παλαιού Πλατάνου Αλμυρού.
Σάββατο 18 Οκτωβρίου
Πολυξένη Μπούγια: Αντικατοπτρισμοί από τον κόσμο των Ναρθακέων. Η μαρτυρία ενός γυναικείου κτερίσματος ελληνιστικών χρόνων,
Αικατερίνη Σταμούδη: Το κάστρο της Λαμίας κατά τη Μυκηναϊκή περίοδο,
Ιωάννης Γεωργανάς: Η Θεσσαλία κατά την Πρώιμη Εποχή του Σιδήρου,
Μαρία Χ. Χάδου: Επιγραφικές μαρτυρίες για τους Θεωρούς και Θεωροδόκους των πόλεων της Αχαΐας Φθιώτιδος,
Κωνσταντίνος Βουζαξάκης: Ανασκόπηση και νεότερα δεδομένα για τη Νεολιθική περίοδο στην επαρχία Αλμυρού. τα πρώτα αποτελέσματα Εντατικής Επιφανειακής Έρευνας γύρω από τους Νεολιθικούς Οικισμούς της Περιοχής.
Δημήτριος Κωνσταντάρας - Σταθαράς: Μικρασιάτες πρόσφυγες στην επαρχία Αλμυρού (Αριθμητική - Στατιστική παρουσίαση),
Κώστας Σπανός: Η περιοχή του Αλμυρού σε τέσσερες αρχειακές πηγές (16ος - 17ος αι.), Τριαντάφυλλος Σπανός: Ξένοι και Έλληνες περιηγητές καταγράφουν την Σούρπη Μαγνησίας κατά τον 19° αιώνα,
Χρυσούλα Δ. Κοντογεωργάκη: Τα κατηργημένα Δημοτικά Σχολεία της Επαρχίας Αλμυρού: Πέρδικας, Μαυρολόφου, Νεράιδας, Κονταρόλακκας, Κοκκωτών, Κωφών,
Γεώργιος Διονυσίου: Ο δάσκαλος Διαμαντής Καλιαντζόγλου, ένας πρωτοπόρος οικολόγος, Κωνσταντίνος Ζούπης: Τα σπήλαια της Όθρυος.
Απόστολος Παπαθανασίου: Το επαναστατικό κίνημα στη Θεσσαλία το έτος 1854 και η συμμετοχή του τουρκοκρατούμενου Πηλίου και Αλμυρού, μέσα από επίσημα διπλωματικά έγγραφα των Υπουργείων Εξωτερικών και Ναυτικών της Γαλλίας,
Βασίλειος Κύρκος: Γλώσσα, Παιδεία και Φιλοσοφία κατά τον (προεπαναστατικό) 18ο αιώνα, Δημήτριος Καραμπερόπουλος: Η ευρύτερη περιοχή Αλμυρού στη Χάρτα της Ελλάδος του Ρήγα Βελεστινλή,
Παναγιώτης Τσιακούμης: Οι Σαρακατσαναίοι
Ακολουθεί καλλιτεχνικό πρόγραμμα (11ο Χορωδιακό Φεστιβάλ).
Κυριακή 19 Οκτωβρίου
Άννα - Ιωάννα Μπαδιερετάκη: Η πιθανή αρχική καταγωγή κοινών κεντητικών διακοσμητικών θεμάτων που απαντούν σε γυναικείες κυρίως ενδυμασίες παραδοσιακές του Αλμυρού Θεσσαλίας και πόλεων της Κύπρου,
Βασίλειος Φυτιλής: Τα τσιφλίκια της επαρχίας Αλμυρού και η αγροτική μεταρρύθμιση,
Ελένη Ζγουλέτα, Ζωή Ζγουλέτα: Πρωτεσίλαος: η παρουσία του μυθικού βασιλιά της Φυλάκης σε αρχαίες πηγές και η αναπαράσταση του μύθου του σε αρχαιολογικά ευρήματα,
Ελένη Μαράντου: Από το μύθο των Τρωικών στην πραγματικότητα της Αχαΐας Φθιώτιδας. Τα πρόσωπα και ο συμβολισμός τους,
Κωνσταντίνος Χαρ. Καραγκούνης: Συμβολή στην καταγραφή της ψαλτικής παραδόσεως της επαρχίας Αλμυρού Μαγνησίας (20ός αιών).
Γιώργος Θωμάς: Ο Αλμυριώτης οπλαρχηγός του ’21 Γιάννης Βελέντζας τρομοκρατεί τους Τούρκους το 1840 - 1841. Από ανέκδοτη αναφορά του Τούρκου πρέσβη στην Αθήνα,
Γεώργιος Ντελόπουλος: Ερευνητικά κέντρα Αθηνών (Αρχεία -Βιβλιοθήκες) με υλικό για τον Αλμυρό, Φώτης Βογιατζής: Η ανέκδοτη βιογραφία του ζωγράφου Κώστα Θετταλού (1905 - 1992) μετά το 1940 (Δεύτερο μέρος),
Πολυξένη Κούρεντα: Νικόλαος Γιαννόπουλος (1866-1945): Συνομιλητής με το συγγραφικό του έργο για τα Μετέωρα και το Νομό Τρικάλων,
Παναγιώτης Τσιακούμης: Οι Σαρακατσαναίοι του Αλμυρού.
Ο κ. Βίκτωρ Κ. Κοντονάτσιος θα κλείσει τις εργασίες του Συνεδρίου.


*από το: http://www.e-thessalia.gr/

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2008

Πάφος: Ο τόπος της Θεάς του Ερωτα και της Ομορφιάς,

Εδώ που ακόμη νιώθεις στον τόπο της Θεάς του Ερωτα και της Ομορφιάς, εδώ που ανασαίνεις ακόμα τα αρώματα των πολιτισμών που άφησαν το στίγμα τους, πάντα με επίγευση ελληνική

Η Αφροδίτη είναι εδώ
Η πλούσια ελληνική Μυθολογία μας λέει ότι κάποτε, σε μία εποχή κατά την οποία οι Τιτάνες άρχισαν να χάνουν την κυριαρχία τους, τη θέση τους κατέλαβαν οι ανθρωπόμορφοι κάτοικοι του Ολύμπου, με αρετές, αλλά και αδυναμίες. Πολύ πιο κοντά στον άνθρωπο απ' ό,τι οι προκάτοχοί τους. Τότε, λέει ο θρύλος, στις ακτές ανατολικά της Πάφου, αναδύθηκε η Αφροδίτη, η Θεά της Ομορφιάς και του Ερωτα, που χάρισε στο νησί την ομορφιά και τη χάρη της. Στην ίδια τοποθεσία, η μεσαιωνική παράδοση έδωσε το όνομα «Πέτρα του Ρωμιού», καθώς, εκεί, ο Βυζαντινός θρυλικός ήρωας Διγενής Ακρίτας άρπαξε με το χέρι του τον βράχο που βλέπουμε σήμερα (μπαίνοντας στην επαρχία της Πάφου από την πλευρά της Λεμεσού) και τον εκτόξευσε κατά τον Αράβων εισβολέων τον 10ο μ.Χ. αιώνα. Οι κάτοικοι του νησιού λάτρεψαν την Αφροδίτη, ακόμη κι όταν στο νησί τους επικράτησε ο Χριστιανισμός και η Κύπρος έγινε η πρώτη χριστιανική επαρχία της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Μέχρι τα μέσα του προηγούμενου αιώνα υπήρχε στο χωριό Κούκλια η Εκκλησία της Παναγίας της Αφροδίτισσας, στη θέση όπου κάποτε βρισκόταν ο μεγάλος ναός της θεάς.
Η Αφροδίτη δεν έχει ποτέ εγκαταλείψει τον τόπο όπου γεννήθηκε· δεν λατρεύεται πλέον στους ναούς, όμως η παρουσία της είναι διάχυτη, στη φυσική ομορφιά του νησιού αλλά και στα έργα των ανθρώπων που το κατοίκησαν από το λυκαυγές της ιστορίας. Η Πάφος, με δείγματα ανθρώπινης παρουσίας που ξεκινούν από τη Χαλκολιθική Εποχή, είναι αναμφισβήτητα η αρχαιολογική κιβωτός της Κύπρου, καθώς σε αυτήν συναντάμε δείγματα από όλες τις περιόδους της κυπριακής ιστορίας. Κάτι που οδήγησε την UNESCO στην απόφασή της να συμπεριλάβει την πόλη στον Κατάλογο για την Παγκόσμια Πολιτιστική Κληρονομιά. Η Ελληνιστική Περίοδος, και η Ρωμαϊκή που τη διαδέχθηκε, άφησαν δύο από τα σημαντικότερα μνημεία του νησιού, που μας δείχνουν ότι και οι κατακτητές πολλές φορές κατακτώνται από τη γοητεία της Θεάς της Ομορφιάς και προσθέτουν τα δικά τους έργα στην υπηρεσία της, όπως τους Τάφους των Βασιλέων και τα περίφημα μωσαϊκά που κοσμούν τις επαύλεις των ευγενών της εποχής.
Ο σημερινός επισκέπτης είναι αδύνατον να μείνει ασυγκίνητος όταν αντικρίσει την εντυπωσιακή νεκρόπολη της Πάφου, που χρονολογείται στον 3ο αιώνα π.Χ. με τους τάφους, που, αν και ονομάστηκαν βασιλικοί, δεν φιλοξένησαν ποτέ βασιλείς, αλλά αξιωματούχους και αριστοκράτες της λαμπρής αυτής περιόδου κατά την οποία η Πάφος, υπό την κυριαρχία των Πτολεμαίων, έγινε κυρίαρχη πόλη, και αργότερα πρωτεύουσα της -για πρώτη φορά στην Ιστορία της- ενωμένης Κύπρου. Λαξευμένοι στο συμπαγή βράχο, διαφέρουν μεταξύ τους σε μέγεθος και διάκοσμο. Ανάμεσά τους και κάποιοι που προορίζονταν για παιδιά. Αρκετοί κοσμούνται με περιστύλια κυρίως δωρικού ρυθμού, άλλοι σε καλή κατάσταση και άλλοι όχι, μας δίνουν μια ενδιαφέρουσα εικόνα των ηθών και εθίμων αλλά και των πολιτισμικών επιδράσεων της εποχής. Η παρουσία σταυρών και κάποιων χριστιανικών τοιχογραφιών μάς πληροφορεί, επίσης, ότι αυτός ο χώρος χρησιμοποιήθηκε ως καταφύγιο από τους πρώτους χριστιανούς.
Για να καταλάβουμε καλύτερα το πνεύμα της εποχής, θα πρέπει εδώ να θυμηθούμε ότι η Κύπρος και ιδιαίτερα το λιμάνι της Πάφου (τότε Νέα Πάφος, σήμερα Κάτω Πάφος) ήταν μεγάλης στρατηγικής και εμπορικής σημασίας για τους Πτολεμαίους, καθώς βρισκόταν σχεδόν απέναντι από την Αλεξάνδρεια. Η ρωμαϊκή κυριαρχία, που ολοκληρώθηκε το 22 π.Χ., όχι μόνον δεν είχε αρνητική επίδραση στην εξέλιξη της Πάφου, η οποία παρέμεινε πρωτεύουσα, αλλά, αντίθετα, η οικονομική ευμάρεια και η σχετικά ειρηνική περίοδος που τη συνόδευαν μας κληροδότησαν, μεταξύ άλλων, και τις πέντε γνωστές επαύλεις - κατοικίες αρχόντων της εποχής, με τα θαυμάσια ψηφιδωτά πατώματα, με θέματα κυρίως από την ελληνική μυθολογία, που τους έδωσαν και τις ονομασίες με τις οποίες μας είναι γνωστές σήμερα.
Οι οίκοι των Διονύσου, Θησέα, Αιώνα, Ορφέα, καθώς και ο σχεδόν κατεστραμμένος οίκος των Τεσσάρων Εποχών, συνθέτουν ένα σύνολο όπου ο απλός επισκέπτης θαυμάζει την ομορφιά και την αρμονία των χρωμάτων, καθώς και τη δύσκολη τεχνική των μωσαϊκών.
Ομως, για όποιον θέλει να ψάξει λίγο περισσότερο, μέσα από τη θεματολογία των μωσαϊκών προκύπτει η κατανόηση του διαπολιτισμικού χαρακτήρα της κοινωνίας της Πάφου και γενικότερα της Κύπρου. Οι Ρωμαίοι υιοθέτησαν την ελληνική παιδεία και αρκετές κοινωνικές και πολιτικές δομές του ελληνικού κόσμου, που λειτούργησαν ευεργετικά για το νησί. Η κυριαρχία του Ορφισμού και του διονυσιακού στοιχείου στα ψηφιδωτά ίσως είναι ένα σύμβολο της προσπάθειας της κοινωνίας να εναρμονίσει την αρχαία θρησκευτική θεματολογία με τις νέες πνευματικές κατευθύνσεις, κάτι που γινόταν ήδη στα φιλοσοφικά συστήματα των πρωτοχριστιανικών χρόνων με την αντίστοιχη επίδραση στην τέχνη. Οι επισκέπτες του αρχαιολογικού συμπλέγματος της Κάτω Πάφου, που αυξάνονται αλματωδώς τα τελευταία χρόνια, μένουν εκστατικοί, καθώς περνούν από τα δωμάτια του Νάρκισσου, των Τεσσάρων Εποχών, του Θριάμβου του Διονύσου, του Ορφέα που μαγεύει τα θηρία με τη λύρα του και άλλων γνωστών σκηνών της μυθολογίας, όπως τον Θησέα να σκοτώνει τον Μινώταυρο, μια σκηνή δοσμένη με αξιοθαύμαστα συμβολικό τρόπο, ή τη σκηνή της γέννησης του Αχιλλέα, την οποία κάποιοι θεωρούν πρόδρομο της βυζαντινής εικονογραφίας, τοποθετώντας στη θέση του Αχιλλέα το Θείον Βρέφος, στη θέση του Πελέα και της Θέτιδος τον Ιωσήφ και τη Μαρία και τους τρεις Μάγους στη θέση όπου βρίσκονται οι τρεις Μοίρες. Θαυμασμό, επίσης, αξίζουν όλοι αυτοί που εργάσθηκαν με φροντίδα και μεράκι, ώστε να απολαμβάνουμε εμείς σήμερα ίσως τα πλέον αξιόλογα ψηφιδωτά της Ανατολικής Μεσογείου. Ας μην ξεχνάμε, άλλωστε, ότι μεγάλο μέρος τους είχε καταστραφεί με τους σεισμούς του 4ου μ.Χ. αιώνα και μόνον με επίπονη και χρονοβόρα προσπάθεια έφθασαν στη σημερινή τους κατάσταση.
Παρότι οι αρχαιολογικοί θησαυροί της Πάφου, που κλέβουν την παράσταση, ανήκουν στην Ελληνιστική και τη Ρωμαϊκή Εποχή, ο επισκέπτης έχει και άλλα πολλά να θαυμάσει στην πανέμορφη αυτή γωνιά της Κύπρου. Εκκλησίες των πρώτων χριστιανικών αιώνων, όπως της Παναγίας της Χρυσοπολίτισσας, με τη Βασιλική του 4ου μ.Χ. αιώνα, στον αυλόγυρο της οποίας υπάρχει η στήλη όπου κατά την παράδοση ραβδίστηκε ο Απόστολος Παύλος. Η Βασιλική της Παναγίας της Λιμενιώτισσας, του 5ου αιώνα μ.Χ. Αλλες, μεταγενέστερες, της βυζαντινής περιόδου, όπως η Αγία Παρασκευή με τους πέντε τρούλους της και τις τοιχογραφίες της που χρονολογούνται από τον 9ο έως τον 15ο μ.Χ. αιώνα. Σημαντικό ρόλο στη θρησκευτική ζωή της Κύπρου έπαιξαν και τα μοναστήρια που υπάρχουν στην ευρύτερη περιοχή της Πάφου. Η Μονή του Αγίου Νεοφύτου, με την εγκλείστρα του σκαμμένη μέσα στο βράχο από τον ίδιο τον Αγιο και τις ωραιότατες τοιχογραφίες της, είναι ένα ακόμη δείγμα που μας φέρνει στον νου την ελληνοχριστιανική ταυτότητα της Κύπρου. Δεν λείπουν και τα μνημεία άλλων εποχών. Αναμνηστικά που άφησαν πίσω τους όσοι πάτησαν το πόδι τους στην πολύπαθη αυτή γωνιά της Μεσογείου, όπως το βενετσιάνικο φρούριο κοντά στο λιμάνι και το βυζαντινής καταγωγής φράγκικο κάστρο Σαράντα Κολόνες. Αυτά και κάποια άλλα μικρότερης σημασίας -αν και όχι ευκαταφρόνητα- όπως τα πετρόκτιστα θολωτά λουτρά της οθωμανικής περιόδου, που λειτουργούσαν μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του '50, ολοκληρώνουν το πολυσύνθετο πολιτισμικό μωσαϊκό της Πάφου.
Ο ήλιος γέρνει, και το λίκνο της Αφροδίτης παίρνει τη βραδινή του όψη. Με οδηγό τον Διόνυσο, το εκλεκτό κυπριακό κρασί και τη δυνατή ζιβανία, που συνοδεύουν τα γευστικά μεζεδάκια της κυπριακής κουζίνας, σε κάποια από τις γραφικές ταβερνούλες του παλιού λιμανιού της Πάφου, αφήνουμε τον νου μας να ονειρευτεί και να προετοιμαστεί για το επόμενο πρωινό, όταν το κορμί μας θα πέσει στα γαλανά νερά της θάλασσας όπου λούονται οι σύγχρονες Αφροδίτες. Οι παραλίες της επαρχίας Πάφου είναι ίσως λιγότερο γνωστές και σίγουρα λιγότερο αξιοποιημένες από αυτές της ανατολικής πλευράς του νησιού.
Ξεκινώντας από την Πέτρα του Ρωμιού, 25 χλμ. ανατολικά της πόλης, και καταλήγοντας στον Ακάμαντα (τον οικολογικό θησαυρό στο δυτικό άκρο της Κύπρου), ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να επιλέξει ανάμεσα σε κοσμικές παραλίες με σύγχρονες πολυτελείς ξενοδοχειακές μονάδες και εγκαταστάσεις ή να απολαύσει το μπάνιο του στο ειδυλλιακό τοπίο μιας ερημικής παραλίας με τη συντροφιά της ανέγγιχτης Φύσης και το απαλό τραγούδι των κυμάτων. Ο,τι και αν επιλέξει να κάνει, είναι σίγουρο πως θα φύγει από την Πάφο με τις καλύτερες αναμνήσεις.
ΚΟΣΤΟΣ
Για 4 ημέρες, θα χρειαστείτε περίπου 200 ευρώ για εισιτήριο, περίπου 90 ευρώ για διαμονή σε δίκλινο δωμάτιο κατ' άτομο, για φαγητό γύρω στα 120 ευρώ και για διάφορα έξοδα μετακίνησης και μικροαγορών 120 ευρώ. Σύνολο 530 ευρώ.
ΠΩΣ ΝΑ ΠΑΤΕ
Οι πτήσεις προς την Πάφο από την Ελλάδα είναι ελάχιστες. Είναι ευκολότερη η μετάβαση μέσω Λάρνακας, όπου υπάρχουν πολλές καθημερινές πτήσεις.

Κυπριακές Αερογραμμές: τηλ.: 210-35.34.312.Ολυμπιακές Αερογραμμές: τηλ.: 210-96.66.666.Aegean Airlines: τηλ.: 210-62.61.000.Ο ανταγωνισμός έχει κρατήσει τους ναύλους σε αρκετά χαμηλό επίπεδο και με λίγο ψάξιμο βρίσκεις εισιτήριο με επιστροφή στα 200 ευρώ.Για την μεταφορά από την Λάρνακα στην Πάφο μπορεί κανείς να πάει με ταξί από το Αεροδρόμιο (96 ευρώ) ή με μικρό λεωφορείο από την πόλη (35 ευρώ).

ΠΟΥ ΝΑ ΜΕΙΝΕΤΕ
Υπάρχουν πάνω από 80 ξενοδοχειακές μονάδες κάθε κατηγορίας στην επαρχία της Πάφου. 60 ευρώ είναι μια καλή τιμή για δίκλινο με πρωινό για ένα ξενοδοχείο τριών αστέρων.
Για κρατήσεις που αφορούν τη διαμονή σας επισκεφθείτε τo:
http://www.booking.com/city/cy/paphos.html?aid=314110&label=Paphos
ΦΑΓΗΤΟ
Το φαγητό στην Κύπρο είναι μέρος της απόλαυσης του ταξιδιού. Στην Πάφο κυριαρχούν οι θαλασσινοί μεζέδες με την συνοδεία ούζου ή ζιβανίας, χωρίς να λείπουν οι σεφταλιές και οι ανατολίτικες γεύσεις. Ας μην ξεχνάμε επίσης το πολύ καλό κυπριακό κρασί.
ΤΙ ΝΑ ΨΩΝΙΣΕΤΕ
Κάποτε η Κύπρος ήταν η Γη της Επαγγελίας για όποιον ήθελε αγγλικά κασμήρια ή άλλα προϊόντα της Κοινοπολιτείας. Ευκαιρίες για τέτοιες αγορές υπάρχουν πάντα, την παράσταση όμως κλέβουν τα παραδοσιακά κεραμικά της Κύπρου και τα κεντήματα από το χωριό Λευκαρά και φυσικά ένα μπουκάλι Κουμανταρία, το θαυμάσιο γλυκό κρασί που η καταγωγή του ανάγεται στου Ιωαννίτες Ιππότες.
ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΕΙΣ
Για την επίσκεψη των αρχαιολογικών χώρων είναι καλύτερα να προτιμήσετε μια οργανωμένη ξενάγηση, ενώ για την μετακίνηση στην πόλη και την γύρω περιοχή προτιμήστε το ταξί. Δεν είναι φθηνό αλλά ούτε και απαγορευτικό.
Αν μπορείτε να οδηγήσετε με το αγγλικό σύστημα, η ενοικίαση αυτοκινήτου είναι μία καλή λύση. Προσοχή όμως, στην Κύπρο η Τροχαία είναι αυστηρή και οι νόμοι εφαρμόζονται!
* Σημείωση: Οι τιμές διαμονής, ναύλων κτλ. που αναφέρονται στον εκάστοτε προορισμό, είναι αυτές που ίσχυαν κατά την χρονική περίοδο συγγραφής και δημοσίευσης του άρθρου και ενδέχεται να έχουν αλλάξει.

ΚΕΙΜΕΝΟ: ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΚΕΣΣΑΝΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ: ΦΟΙΒΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ
* ΤΑΞΙΔΙΑ - ΕΛΛΑΔΑ H KAΘHMEPINH

Paxoi is a green paradise




Paxoi, A trip to a Myth!

A cosmopolitan island that marries graphic surrounds with nobility. Paxoi, the smallest Ionian Island, enchant every visitor. Situated 7n.m. south of Corfu and 8n.m. west of the epirotic shores.
As all Ionian islands, Paxoi are cha­racterized by dense vegetation and mos­tly endless vineyards.
The natural beauties of Paxoi are a pole of attraction of thousands of visitors. The island is considered one of the most cosmopolitan in our country.
It is ideal for ambulatory routes, roman­tic walks, but also entertainment in the bars all around the island.
According to Greek mythology, Paxoi were created when Poseidon hit with his trident and cut part of Corfu.
That was the island where he stayed with his love amphitriti. That' s why trident is the symbol of Paxoi. But apart from the mythological narration, the island has an important historic route to show, as it is inhabited since prehistoric times.
It was the bone of contention between conquerors and had the same fate to Corfu.
Today, Paxoi, administratively, belong to Corfu. They have almost 2500 permanent residents, who work mostly with olive cultivation, fishing and tourism.
The island produces fine quality olive oil, one of the best in Greece. Paxoi are a developed in tourism island; It has many hotels, rooms to let and infrastructures satisfying all demands. It is not accidental that they have gained international fame and important personalities from all around the world have visited the island.


Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2008

Περιήγηση στις Οινούσσες



Οι Οινούσσες αποτελούν ένα νησιωτικό σύμπλεγμα εννέα νησιών ανάμεσα στην Ελλάδα και την Μικρά Ασία. Απέχουν 9,5 ναυτικά μίλια από την Χώρα της Χίου, και 5 από τον παραθαλάσσιο οικισμό Λαγκάδα. Το μεγαλύτερο και μόνο κατοικημένο νησί είναι η Οινούσσα ή Αιγνούσα (14 τ.χλμ.)
ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

Οι Οινούσσες κατοικούνταν από την αρχαιότητα και οι κάτοικοί της απασχολούνταν με την καλλιέργεια αμπελιών. Απόδειξη των προαναφερομένων είναι αφενός, η αναφορά διαφόρων συγγραφέων για αυτά τα νησιά με το όνομα "Οινόεσσα" που σημαίνει πλούσια σε οίνο και αφετέρου, η ύπαρξη ερειπίων στη θέση Μάρμαρο. Σε κείμενα συγγραφέων (Ηρόδοτος, Θουκυδίδης, Εκαταίος ο Μιλήσιος, Πλίνιος ο Νεότερος, Στέφανος Βυζάντιος), οι Οινούσσες αναφέρονται είτε ως γεωγραφική τοποθεσία είτε σε σχέση με γεγονότα που εξελίχθηκαν στην περιοχή.
1 Από το 1315 συναντάμε μόνο κάποιες μεμονωμένες αναφορές σε έγγραφα.
2 Τους δύο επόμενους αιώνες δεν υπάρχουν αναφορές για κατοίκηση. Η γεωγραφική τους θέση, καθώς και η ύπαρξη μικρών και απάνεμων κολπίσκων συνέβαλλαν στο να γίνουν οι Οινούσσες τόπος συνάντησης πειρατών. Από το 1521 εντοπίζουμε σε τουρκικά έγγραφα τις ονομασίες: Qoyun Adasi και Qoyun Adalari
3. Το 1566, οι Οινούσσες βρίσκονται υπό την κατοχή του Τούρκου ναυάρχου Πιαλή Πασά. Μεγάλη δράση στην περιοχή των Οινουσσών παρατηρείται τα έτη 1694-1695 από τον βενετικό στόλο κατά την διάρκεια του τελευταίου βενετοτουρκικού πολέμου και το 1770 από τον ρωσικό στόλο κατά το ρωσοτουρκικό πόλεμο. Οι αναφορές στα νησιά αρχίζουν να πυκνώνουν από τις αρχές του 17ου αιώνα. Τότε οι Οινούσσες αναφέρονται συχνά με την ονομασία Spalmadori η οποία θα κυριαρχήσει στα ξενόγλωσσα κείμενα μέχρι και τον 19ο αιώνα. Άλλες ονομασίες που συναντάμε σε χάρτες ή σε κείμενα περιηγητών είναι Agunto και Oenuses. Η προφορική παράδοση αναφέρεται σε Καρδαμυλήτες βοσκούς που κατοικούσαν περιστασιακά τα νησιά.Στις αρχές του 18ου αιώνα η Οινούσσα, αποτέλεσε χώρο μόνιμης εγκατάστασης από Χιώτες βοσκούς και γεωργούς οι οποίοι μέχρι τότε κατοικούσαν σ`αυτή προσωρινά. Έτσι, στην θέση Κάστρο δημιουργήθηκε ο πρώτος οικισμός και κτίστηκαν οι εκκλησίες του Αγίου Γεωργίου και Αγίου Νικολάου. Τον 19ο αιώνα ο οικισμός επεκτάθηκε ανατολικότερα, στο Μανδράκι και κτίσθηκε το νεκροταφείο της Αγίας Παρασκευής και η εκκλησία του Αγίου Νικολάου στο μέρος όπου βρίσκεται και σήμερα ο καθεδρικός ναός του νησιού. Η κοινότητα οργανώθηκε και οι κάτοικοι εξέλεξαν δημογέροντες και έναν Μνήμονα.
4 Ο πληθυσμός ανερχόταν περί τα 250 άτομα και είχαν ως κύρια ενασχόληση τη θάλασσαΜετά την καταστροφή της Χίου (1822), πολλοί Οινουσσιώτες εγκατέλειψαν το νησί τους καταφεύγοντας σε απελευθερωμένες περιοχές και ήρθαν σε επαφή με τα θαλάσσια επαγγέλματα. Έτσι όταν το 1829 επέστρεψαν στην πατρίδα τους οι Οινουσσιώτες εργάστηκαν σε Χιώτικα ιστιοφόρα. Σταθμός όμως της Οινουσσιώτικης ναυτιλίας θεωρούνται τα χρόνιατου Κριμαϊκού πολέμου 1853-1856 όπου οι περισσότεροι κάτοικοι ασχολήθηκαν με την ιστιοφόρα ναυτιλία.
Η έκδηλη αγάπη για την θάλασσα, καθώς και η έντονη αλληλοβοήθεια που ανέπτυξαν οι οικογένειες των Οινουσσών συνέβαλλαν στη μεγάλη ακμή του νησιού. Έχτισαν πλοία και επέκτειναν τις δραστηριότητες τους μέχρι τη δυτική Μεσόγειο.
Τον 19ο αιώνα εκτός από την ονομασία Οινούσσες αρχίζει να γράφεται και η ονομασία Αγνούσα {από το αγνός (λυγαριά)}. Σήμερα, ακούγεται και η ονομασία Αιγνούσα. Την περίοδο αυτή η οινουσσιώτικη ναυτιλία πέρασε κρίση και κάποιοι άνδρες, μετανάστευσαν στις ΗΠΑ, πιεζόμενοι επίσης από τη θέσπιση υποχρεωτικής στρατιωτικής θητείας για όλους τους Οθωμανούς υπηκόους. Το 1912, τερματίζεται η τουρκική κυριαρχία στις Οινούσσες. Το 1914, κατά τη διάρκεια του πρώτου διωγμού, πολλοί Μικρασιάτες, κυρίως από τους οικισμούς της απέναντι Ερυθραίας, ήλθαν στις Οινούσσες μέχρι τον επαναπατρισμό τους το 1918-1919. Δυστυχώς όμως το 1922, με τη Μικρασιατική Καταστροφή, μεγάλος αριθμός προσφύγων ξεριζώθηκε οριστικά και εγκαταστάθηκε στις Οινούσσες. Οι Μικρασιάτες συνεισέφεραν στο λαϊκό πολιτισμό των Οινουσσών και η παρουσία τους συνετέλεσε στο να αποφύγουν οι Οινούσσες το μαρασμό. Το 1928 ο πληθυσμός ανέρχεται σε 2.500 κατοίκους. Το 1941 οι Γερμανοί καταλαμβάνουν τις Οινούσσες. Η κατοχή έφερε σοβαρά προβλήματα στο νησί. Οι συνθήκες βελτιώθηκαν αργότερα με τη φροντίδα εύπορων Οινουσσίων που διέμεναν στην Αθήνα. Μετά την Απελευθέρωση παρατηρείται μετανάστευση προς την Αττική. Η οινουσσιώτικη ναυτιλία, παρά τις καταστροφές που είχε υποστεί κατά την διάρκεια του πολέμου ανασυγκροτήθηκε γρήγορα. Οι Οινούσσιοι αγόρασαν και ναυπήγησαν μεγάλο αριθμό πλοίων. Το 1954 ιδρύθηκε το Ναυτικό Γυμνάσιο το οποίο συνέβαλλε στη συγκράτηση των κατοίκων. Στην παραμονή των κατοίκων στη γενέτειρα τους συνέβαλαν επίσης τα κοινωφελή έργα που έγιναν με χορηγίες Οινουσσίων της Αγγλίας και των ΗΠΑ και η βοήθεια που δινόταν σε άπορους από οινουσσιώτικους φορείς των Αθηνών και του Λονδίνου.
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΟΙΚΙΣΤΙΚΗ ΟΡΓΑΝΩΣΗ
Ο σημερινός οικισμός των Οινουσσών βρίσκεται στη νότια ακτή του νησιού και στα υψώματα ανατολικά του φυσικού λιμανιού. Στις πλαγιές των λόφων της Ακρόπολης, του Προφήτη Ηλία και της Αγίας Παρασκευής, βρίσκεται συγκεντρωμένος όλος ο οικοδομικός πλούτος του νησιού. Η εικόνα της υπαίθρου που πρωτοαντίκρισαν οι πρώτοι κάτοικοι φθάνοντας στα μέσα του 18ου αιώνα στις Οινούσσες, δεν διαφέρει από την σημερινή, αφού σε ιστορικές αναφορές αποδίδεται ο χαρακτηρισμός του έρημου νησιού. Εξαίρεση αποτελεί η παρένθεση των δεκαετιών 1930-1960, όταν στο ανατολικό τμήμα του νησιού και στο νησί της Παναγιάς δόθηκαν κληροτεμάχια στους πρόσφυγες, οι οποίοι τα καλλιέργησαν.Όσον αφορά τη μορφή της κατοικίας στο Κάστρο, υπάρχουν αναφορές για θολωτές πέτρινες κατασκευές.
Η μεταφορά του οικισμού στις αρχές του 19ου αιώνα από το Κάστρο στο Μαντράκι, στους λόφους γύρω από το λιμάνι, γίνεται ταυτόχρονα με τη στροφή της τοπικής οικονομίας από τη γεωργία και την κτηνοτροφία στη ναυτιλία. Το οικιστικό σύνολο δομείται έχοντας ως βάση τους τυπικούς παραλληλεπίπεδους οικοδομικούς όγκους που μορφώνουν την εικόνα των περισσότερων οικισμών στο Αιγαίο. Στα μέσα λοιπόν του 19ου αιώνα διαμορφώνεται ο τύπος της κατοικίας στις Οινούσσες που μπορεί να κατανεμηθεί σε δυο μορφές. Η πρώτη είναι εκείνη με τη σκάλα εξωτερικά, που οδηγεί στο χαγιάτι, ως είσοδος στον κατοικήσιμο χώρο και η δεύτερη είναι εκείνη με την εσωτερική σκάλα. Από τα τέλη του 18ου αιώνα, υιοθετήθηκαν στην Ελλάδα ευρωπαϊκά πρότυπα που σχετίζονται, με τη χωροθέτηση των οικοδομών Για τους Οινουσσιώτες ναυτικούς, εισαγωγείς νεωτεριστικών στοιχείων, η εξωτερική σκάλα, κάποια στιγμή μάλλον θεωρήθηκε στοιχείο πεπαλαιωμένο και απορρίφτηκε.Μέρος του διακόσμου των σπιτιών αποτελεί η ίδια η κατασκευή, με τη χρήση έτοιμων στοιχείων πέτρας, στα υπέρθυρα και στους ορθοστάτες,. Αυτά συνήθως διακοσμούνταν με ανάγλυφη επιγραφή του ονόματος της οικογένειας και του έτους κατασκευής. Το 1924 κατεδαφίστηκε η παλιά μονόχωρη εκκλησία του Αγίου Νικολάου και στη θέση της κτίστηκε νέα, με μεγάλο περίβολο, υπερυψωμένο σε σχέση με τις γύρω οδούς. Η οικοδομή της εκκλησίας ολοκληρώθηκε το 1952. Ο ερχομός νέων εργολάβων από τη Χίο και τη χερσόνησο της Ερυθραίας στις αρχές του 20ού αιώνα, επιφέρει τους ανάλογους νεωτερισμούς Στην περιοχή της παραλίας, από το 1930 κατασκευάζονται νέες κατοικίες, μακριά από το ύφος του οικιστικού συνόλου και έχουν ύφος νεοκλασικό. Όσο περισσότερα είναι τα ταξίδια τόσο περισσότερο αυξάνεται η εισαγωγή, αρχιτεκτονικών μοτίβων, αλλά και ολοκληρωμένων μορφών του ευρωπαϊκού εκλεκτισμού
5 Στο πνεύμα του μοντέρνου κινήματος, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η κατοικία Χατζηπατέρα πίσω από το Ναυτικό Μουσείο.
6 Μοντέρνας επίσης επίδρασης είναι πολλές εκκλησίες που κτίζονται σε πολλά μέρη του νησιού. Πρόκειται έναν πετυχημένο συγκερασμό σύγχρονης προσέγγισης του βυζαντινού ρυθμού, μέσα από το μοντέρνο κίνημα.Οι Οινούσσες σήμερα είναι ένας παραδοσιακός οικισμός, ο οποίος δεν έχει αλλοιωθεί από σύγχρονες παρεμβατικές εγκαταστάσεις όπως συμβαίνει σε άλλους οικισμούς στο Αιγαίο.

ΟΙΝΟΥΣΣΙΩΤΙΚΗ ΝΑΥΤΙΛΙΑΟΙ "ΑΙΓΝΟΥΣΙΩΤΕΣ" ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ,
ΤΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΗΣ
Η "Αιγνούσα" είναι δεμένη με τη θάλασσα. Η θάλασσα ήταν αυτή που έδωσε πνοή στο νησί κι αυτή πήρε μακριά τους κατοίκους της όταν οι συνθήκες το επέβαλλαν. Ξεκίνησαν με βάρκες που χρησιμοποιούσαν για να επικοινωνούν με την Χίο προκειμένου να αρχίσουν την μεταφορά εμπορευμάτων στο νησί. Σύντομα επέκτειναν τις δραστηριότητές τους προς τη Σμύρνη και τα άλλα Αιγαιοπελαγίτικα νησιά. Τα μικρά καΐκια έγιναν ιστιοφόρα και διέσχισαν τη Μαύρη θάλασσα και τη Μεσόγειο, δεδομένου ότι οι ανάγκες του εμπορίου μετά τον Κριμαϊκό Πόλεμο ήταν μεγάλες. Περί το 1905 ξεκίνησε η αντικατάσταση των ιστιοφόρων από τα ατμόπλοια. Έπονται πόλεμοι οι οποίοι καταποντίζουν τον στόλο. Οι πλοιοκτήτες που έχασαν τα καράβια τους παραλαμβάνουν με την λήξη του Β΄Παγκοσμίου Πολέμου οικονομική ενίσχυση. Δεκατέσσερα μόνο Λίμπερτυς αντιστοιχούσαν στους Αιγνουσιώτες.
Η αδικία ήταν φανερή αλλά εκείνοι αγωνίστηκαν σκληρά σε μια εποχή που ευνοούσε τις ναυπηγήσεις. Έτσι ξεκίνησε μια σπουδαία εποχή για τους Αιγνουσιώτες, εφοπλιστές και ναυτικούς. Γύρισαν όλο τον κόσμο έγιναν φορείς προόδου και πολιτισμού κι έφτιαξαν "μικρές πατρίδες". Οι Οινουσσιώτες του Πειραιά, του Λονδίνου, της Αμερικής, ρίζωσαν στις νέες τους πατρίδες άνοιξαν ναυτιλιακά γραφεία και έγιναν ουσιαστικοί παράγοντες των καινούργιων τόπων τους.

ΟΙΝΟΥΣΣΙΩΤΕΣ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Οι Οινουσσιώτες από τις αρχές του 20ου αιώνα στο πλαίσιο της κοινωνικής και επαγγελματικής τους καταξίωσης, δεν παρέλειψαν να ασχοληθούν με τον χώρο του πολιτισμού. Ενδεικτικά αναφέρουμε:
* Στιχουργός, Δάσκαλος και πρωτοπρεσβύτερος ο Μιχαήλ Δ. Παπαπατέρας, με εκπληκτική ευχέρεια είχε τη δυνατότητα να συντάσσει στίχους θελκτικής μουσικότητας και ομοιοκαταληξίας, παπαδιαμαντικού ύφους.
* Βασικός συγγραφέας των Αιγνουσιωτών, υπήρξε ο Ανδρέας Γ. Λαιμός. Δικηγόρος, πλοίαρχος, δήμαρχος και βουλευτής Χίου, άρχισε από πολύ νωρίς (1930 - 1936) να δημοσιεύει στον χιακό και αθηναϊκό Τύπο δοκίμια, κριτικές κ.λπ., ενώ μεταπολεμικά έκανε στροφή στην ιστορική έρευνα πρώτα των Οινουσσών, ύστερα της Χίου και στη συνέχεια όλων των ναυτικών τόπων της χώρας.
* Οινούσσιος λόγιος υπήρξε ο Γιώργης Χρήστου Λεμός. Δικηγόρος και εφοπλιστής, εκτός των νομικών και ναυτιλιακών μελετών του, έγινε γνωστός για την βαθυστόχαστη σκέψη του πάνω σε σύγχρονα προβλήματα.

* Ο Κώστας Νικολάου Χατζηπατέρας, διακεκριμένος λόγιος, Διδάκτωρ Εμπορικών και Οικονομικών Επιστημών του ελβετικού Πανεπιστημίου του Neuchatel, του αποδήμου Ελληνισμού, σημάδεψε με την πολυετή παρουσία του την πνευματική ζωή της Ελλάδος στην Αμερική, την Αγγλία και την Ελβετία, όπου έγινε ευρύτατα γνωστός από τα πρώτα του έργα φιλοσοφικού και κοινωνιολογικού περιεχομένου, αλλά και από λογοτεχνικά του συγγράμματα σε περιοδικά του εσωτερικού και του εξωτερικού.
* Ο Γιάννης Αδαμαντίου Χατζηπατέρας, αποτελεί ιδιαίτερη μορφή του απόδημου Ελληνισμού. Το 1949, εξέδωσε στο Λονδίνο με τη συνεργασία του Κυπρίου λογίου και δημοσιογράφου Λευτέρη Γιάλουρου το μηνιαίο περιοδικό "Κρίκος" του απόδημου Ελληνισμού, το οποίο είχε σκοπό τη σύσφιγξη των σχέσεων των ελληνικών παροικιών του εξωτερικού, τόσο μεταξύ τους όσο και με το εθνικό κέντρο, μέσα από τις πηγές της εθνικής, πολιτιστικής και πνευματικής μας κληρονομιάς.
* Πνευματική δραστηριότητα είχε ακόμη στο Λονδίνο ο Ιωάννης Παντελή Λαιμός, ο οποίος είχε ασχοληθεί με την ελληνική ανθολογία ποιήσεως και ήταν εκ των πρώτων βασικών συνεργατών του περιοδικού "Κρίκος" από της ιδρύσεως του ως συνιδρυτής της έκδοσης του.
* Από το 1954 με την έκδοση της εφημερίδος "Οινούσσαι", αρχικά στη Χίο, κατόπιν στην Αιγνούσα και τελικά στον Πειραιά όπου εκδίδεται μέχρι σήμερα ως μηνιαία έκδοση του Συλλόγου "Φίλοι Οινουσσών", δόθηκε η ευκαιρία σε πολλούς λογίους του νησιού να συγκεντρώσουν και να δημοσιεύσουν στις στήλες της πολύτιμο υλικό, ιστορικές καταγραφές, σκιαγραφίες Οινουσσίων, έθιμα και λοιπά στοιχεία τα οποία απετέλεσαν μια αξιόλογη πνευματική κληρονομιά.
* Στον χώρο της ποίησης έχουμε τους εκπροσώπους της μεταπολεμικής γενιάς Βιργινία Νικηφόρου - Πιταούλη. Γιώργη Α. Λαιμό - Γέροντα που εξέδωσαν αξιόλογες ποιητικές συλλογές.* Στον πεζό λόγο διακρίνονται ο Φάνης Φαντέμης, η Σκευούλα Τσελέκου - Μπαρούνη, ο Μιχάλης Χαλκιάς, ο Νικ.Ανδριώτης κ.ά. Τακτικές παρουσίες, στον τοπικό Τύπο πάνω σε Οινουσσιακά θέματα ο Λέων Χρ. Λεμός καθώς και οι Παντελής Ηλία Ποντικός - Χατζής και Γεώργιος Μιχ. Φράγκος, ο Ιωάννης Παπαλάς,, αλλά και σημερινός Δήμαρχος Οινουσσών Ευάγγελος Ηλ. Αγγελάκος.
* Την παλαιά παράδοση της ρίμας καλλιέργησαν οι Οινούσσιοι Διαμαντής Πατέρας - Βαλάνης και Δημήτρης Καμπούρης παλαιότερα και στις μέρες μας ο πλοίαρχος Θόδωρος Λαιμός-Κουρτουκέρης.
* Η Λαιμού Άννα είναι Aναπλ. Kαθηγήτρια Kλασικής Aρχαιολογίας στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών. Kύριοι τομείς ενδιαφερόντων : Aρχαία Eλληνική Tέχνη και Aρχαιολογία: Kεραμεική και Aγγειογραφία, Eικονογραφία, Tαφικά έθιμα.
* Στις Καλές Τέχνες έξοχες είναι οι παρουσίες συγχρόνων Οινουσσίων γυναικών. Η γλύπτρια, ζωγράφος, συγγραφέας και ιστορικός της τέχνης Μαίρη Ι. Παπακωνσταντίνου - Ποντικού έχει από τη δεκαετία του 1960 συνεχή παρουσία στα πνευματικά και καλλιτεχνικά δρώμενα. Ανακηρύχθηκε "Ελληνίδα Γυναίκα της Ευρώπης", το 1989-90, τιμήθηκε με το Χρυσό Μετάλλιο του Δήμου Αθηναίων και έλαβε πλήθος άλλων διακρίσεων.
* Η Κατερίνα Κ. Χατζηπατέρα κατέκτησε με το όνομα Kathryn Hunter τη βρετανική θεατρική σκηνή. Θεωρείται μία από τις κορυφαίες ηθοποιούς του αγγλικού θεάτρου, αφού βραβεύτηκε το 1991 με το βραβείο Laurence Olivier για την ερμηνεία της στο έργο "Η επιστροφή της γηραιάς κυρίας" του Friedrich Durrenmatt.

* Ο Μάρκος Χ. Χατζηπατέρας, έχει διακριθεί στη Νέα Υόρκη, ως αξιόλογος ζωγράφος και γλύπτης και διαγράφει μια λαμπρή πορεία στο καλλιτεχνικό στερέωμα.

* Από την οικογένεια Λύρα διακρίνονται στις εικαστικές τέχνες η Μαριάννα Κ. Λύρα ως γλύπτρια και ζωγράφος, με επιτυχίες και τιμητικές διακρίσεις και η Αγγέλα Κ. Λύρα ως χορογράφος.

* Η Καλλιόπη Χρ. Λεμού, με αξιόλογες σπουδές στην ιστορία της τέχνης και στη Σχολή Καλών Τεχνών, είναι μια καταξιωμένη ζωγράφος και γλύπρια και έργα της κοσμούν δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές. Έχει εικονογραφήσει, μεταξύ άλλων, βιβλίο ειδικά για τον Ελύτη με τη συνεργασία του ποιητή. Η εικαστική της δραστηριότητα περιλαμβάνει ατομικές και ομαδικές εκθέσεις σε Ελλάδα και εξωτερικό.* Η Έλλη Λεμού - Χατζηπατέρα ταλαντούχα ζωγράφος, με επιδόσεις στο είδος της προσωπογραφίας.

* Ο Αλέξανδρος Ν. Λύρας διακρίνεται ως ηθοποιός στη Νέα Υόρκη.

* Τέλος, διαπρέπει στη Οπερα της Φινλανδίας ως αρχιμουσικός ο Οινούσσιος συνθέτης Μιχαήλ Γ. Νικηφόρος.
ΝΕΟΤΕΡΗ ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ ΤΩΝ ΟΙΝΟΥΣΣΩΝ
Η Αιγνούσα δημιουργήθηκε αρχικά από στοιχεία της κουλτούρας της Xioυ. Εκτός όμως από τους Καρδαμυλήτες, υπήρχαν φυγάδες των ορλωφικών του 1770 και μικρασιάτες πρόσφυγες. Όλοι αυτοί δημιούργησαν την κουλτούρα του νησιού. Σίγουρα όμως τα στοιχεία από τα Καρδάμυλα είναι τα επικρατέστερα. Ενδεικτικά αναφέρουμε κάποια λαογραφικά στοιχεία που εντοπίζουμε στο νησί:

* Το Γκλεζούνι είναι η μέθοδος που χρησιμοποιούσαν οι αγράμματοι Αιγνουσιώτες ναυτικοί στα τέλη του περασμένου αιώνα και αρχές του 20ού για να μάθουν πως να συναλλάσσονται. Η επιτυχία της μεθόδου έχει σαν απόδειξη τη δύναμη της ναυτιλίας των Οινουσσών

7. * Στην Αιγνούσα διασώθηκε και το παραμύθι του Ανδρόνικου και της Αρχεοτράτας. Η υπόθεση είναι αυτή του Απολλώνιου και της Αρχιστράτας κομμάτι της μυθιστορίας του Απολλώνιου της Τύρου και με ένα σταθμό στην κρητική λογοτεχνία φθάνει την ελληνιστική εποχή. Στην Αιγνουσιώτικη εκδοχή η πλοκή εκτυλίσσεται στην Τήνο, όπου και ξανασμίγει στο τέλος του παραμυθιού η οικογένεια.* Κατά την διάρκεια των Αποκριών, μεγάλη γιορτή του γεωργικού εορτολογίου, τραγουδούσαν και χόρευαν, τραγούδια ιστορίες, "παραλογές".


* Οι πανάρχαιες πεποιθήσεις του λαού που επέζησαν σαν προλήψεις είναι πολλά σε κάθε τόπο. Στην Αιγνούσα υπάρχει η τρύπα του Χαζαλή. Για την ταυτότητά του υπάρχουν κάποιες αναφορές, μάλλον μύθοι που δεν έχουν τόση σημασία. Σημασία έχει τι πίστευαν οι Αιγνουσιώτες γι` αυτήν. Έτσι, λοιπόν, όταν ένα παιδί ήταν άτακτο έπρεπε η μητέρα του να το περάσει μέσα από τη τρύπα τρεις φορές για να σταματήσει. Σημαντικό στοιχείο ήταν ότι δεν έπρεπε κατά τη διαδρομή να μιλήσουν σε κανένα για να πιάσει η δύναμη του τρυποπεράσματος.

* Στην εποχή των κουρσάρων, που τελειώνει με το τέλος της Επανάστασης, η Αιγνούσα ήταν τόπος όπου κρύβονταν αλλά και επισκεύαζαν εκείνοι τα καράβια . Οι πειρατές ήταν Ευρωπαίοι, Έλληνες αλλά και μουσουλμάνοι, "μώροι". Ο "μώρος" ήταν το φόβητρο της Αιγνούσας. Αναφέρεται και σαν αράπης που φύλαγε έναν θησαυρό. Υπάρχουν πολλές παραλλαγές για κάποιο θησαυρό σ` ένα πηγάδι απ` όπου κάποιοι που τον βρήκαν πλούτισαν. Αλλά και θησαυρό μέσα σ` ένα μάρμαρο όπου ήρθαν κάποιοι ξένοι και τον πήραν.

* Η λαϊκή λογοτεχνία αναπτύχθηκε αρκετά στην Αιγνούσα με τη μορφή της ρίμας. Ρίμες έφτιαχναν για κάθε περίπτωση, κάθε γεγονός που ξεχώριζε. Ηταν ένα είδος "εφημερίδας" την εποχή που δεν υπήρχε άλλος τρόπος επικοινωνίας από τον λόγο. Κάποιοι μάλιστα ανέπτυξαν ιδιαίτερες ικανότητες και άφησαν εποχή με τις ρίμες τους. Ρίμες συνέχισαν να δημιουργούνται ακόμα και μετά τον Β΄ παγκόσμιο πόλεμο.

* Η Αιγνούσα είναι ένα μουσικό σταυροδρόμι. Στις διηγήσεις τους οι γεροντότεροι αναφέρονται σε πολυήμερα γλέντια που γίνονταν με την επιστροφή των καπεταναίων και των ναυτικών. Αλλά ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι περιγραφές των γλεντιών πάνω στα καράβια τους και ιδιαίτερα όταν έσμιγαν σε κάποιο μακρινό λιμάνι με άλλο αιγνουσιώτικο καράβι. Στην Αιγνουσιώτικη μουσική σκηνή περιλαμβάνονται τραγούδια που θα τα χαρακτηρίζαμε τοπικά, πολλά άλλα που είναι παραλλαγές γνωστών τραγουδιών και σκοπών του Βορειοανατολικού Αιγαίου και των μικρασιατικών παραλίων. Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τραγούδια που έγιναν γνωστά στο νησί μέσω των δίσκων γραμμοφώνου και ενσωματώθηκαν στο τοπικό ρεπερτόριο, ενώ λησμονήθηκαν στην υπόλοιπη Ελλάδα .
ΟΙ ΟΙΝΟΥΣΣΕΣ ΣΗΜΕΡΑ
Αυτό που διαπιστώνει ο επισκέπτης φθάνοντας στις Οινούσσες, είναι η μεγάλη αγάπη όλων των Οινουσσιωτών στην ιδιαίτερη πατρίδα τους. Γέννημα αυτής της αγάπης είναι σχεδόν όλα τα σημαντικά έργα του νησιού. Η επίσκεψη στο νησί δεν εμπεριέχει μόνο περιήγηση στις φυσικές ομορφιές του, αλλά ο ταξιδιώτης έχει την ευκαιρία να πραγματοποιήσει ένα οδοιπορικό σε έναν ναυτικό τόπο, με ιστορικό, πολιτιστικό, κοινωνικό, κοινωνιολογικό και λαογραφικό ενδιαφέρον. Η πρόσβαση στο νησί γίνεται από τη Χίο. Το ταξίδι πραγματοποιείται με το Ε/Γ "Οινούσσαι" που συνδέει καθημερινά την πόλη της Χίου με τις Οινούσσες. Δρομολόγια εκτελούνται με μισθωμένα καΐκια στην Λαγκάδα Χίου. Στην Β.Α. περιοχή του νησιού έχει κατασκευαστεί Ελικοδρόμιο, για έκτακτες περιπτώσεις επικοινωνίας με την Χίο. Η πρώτη εικόνα που αντικρίζει ο επισκέπτης μπαίνοντας στο λιμάνι είναι μια χάλκινη Γοργόνα με στέμμα, έργο της γλύπτριας κ. Μ. Παπακωνσταντίνου και φθάνοντας στο λιμάνι συναντά το άγαλμα της Οινουσιώτισσας μάνας,. Στην πλατεία της Ναυτοσύνης ορθώνεται το άγαλμα του Αφανούς Ναύτη το οποίο είναι το πρώτο άγαλμα στην Ελλάδα που αφιερώθηκε στους απολεσθέντες ναυτικούς. Γύρω από το λιμάνι είναι χτισμένος ο μοναδικός οικισμός του νησιού, με θέα τη Χίο Τα σπίτια, κτισμένα αμφιθεατρικά, πλαισιώνουν την εκκλησιά του Αγίου Νικολάου. Μικρές αμμουδιές εναλλάσσονται με βράχια. Παραλίες κατάλληλες για θαλάσσια σπορ και ατέλειωτες ώρες κολύμβησης. Ήρεμες παραλίες, όπως το Μπιλάλι, Φασόλι, η παραλία του Απηγάνου, που διαθέτει και μικρή μαρίνα για σκάφη, όλες ξεχωριστές. Βόρεια, η Φώκια, ο Χόχλακας, η Κατσίκα. Ανατολικά, οι ακτές του Αγ. Γιάννη, το Φουρκερό, ο Ασπαλαθρόκαμπος, το Μάρμαρο, η Αλυκή, ειδυλλιακές, χρωματισμένες με το βαθύ μπλε του Αιγαίου.Ο μόνιμος πληθυσμός του νησιού υπολογίζεται στα 500 - 550 άτομα ενώ τους καλοκαιρινούς μήνες φθάνει τα 1500 έως 2000 άτομα.

Οι κάτοικοι ασχολούνται με την αλιεία και λιγότερο με την γεωργία και την κτηνοτροφία. Η ναυτιλία όπως προαναφέρθηκε αποτέλεσε βασική πηγή εισοδήματος για όλους τους Οινουσσιώτες. Ιδιαίτερα σημαντική είναι η παρουσία των καθηγητών των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων και της Ακαδημίας Εμπορικού Ναυτικού οι οποίοι συμβάλλουν δημιουργικά στην κοινωνική ζωή του τόπου.

Η τουριστική κίνηση στις Οινούσσες δεν είναι ιδιαίτερα αναπτυγμένη και αποτελείται από τους Οινουσσιώτες που επισκέπτονται κατά τους καλοκαιρινούς μήνες το νησί τους και από τους ημερήσιους επισκέπτες από την Χίο. Καθοριστικό ρόλο στην ανάπτυξη του νησιού διαδραματίζουν οι Οινουσσιώτες των αστικών κέντρων και της διασποράς που κινούμενοι από την αγάπη για την πατρίδα τους την στηρίζουν ενεργά. Με τις σημαντικές δωρεές τους στοχεύουν στον εξωραϊσμό του νησιού και στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης. Παραδειγματικά αναφέρουμε:

* Το Ταμείο Ευπραγίας Οινουσσών στο Λονδίνο* Tον Σύλλογο Οινουσσών στην Αττική

* Το 1954 από την οικογένεια Διαμαντή και Καλλιόπης Πατέρα ιδρύεται το πρώτο Ναυτικό Γυμνάσιο της Ελλάδας.* Το 1956 με δωρεά των κ.κ. Δημήτρη και Σπύρου Αντωνίου Λαιμού κατασκευάζεται ο μεγάλος λιμενοβραχίονας του λιμένα.

* Το 1958 με έρανο κτίζεται το Μαθητικό Οικοτροφείο, όπου οπό το 1965 στεγάζεται η Σχολή Εμποροπλοιάρχων.

* Στα μέσα της δεκαετίας του 60, κτίστηκε στη δυτική ακτή του νησιού η Ι. Μονή "Ευαγγελισμός της Θεοτόκου" η οποία αποτελεί τάμα της οικογένειας Πανάγου και Κατίγκως Πατέρα προς την Παναγία. Η Μονή είναι βυζαντινού ρυθμού κατά τον τύπον του σταυρικού εγγεγραμμένου μετά τριών κογχών, η παρουσία των οποίων μαρτυρεί την επίδραση των προτύπων του Αγίου Όρους. Κομψοτέχνημα του αρχιτέκτονα κ. Ιωάννου Ν. Κούτση, δίνει στον επισκέπτη την αίσθηση ότι πλησιάζει σε ησυχαστήριο και πνευματικό καταφύγιο.

Εξαίρετες αγιογραφίες του Φώτη Κόντογλου και πολλά κειμήλια και είδη λατρείας συνθέτουν τον διάκοσμο του Καθολικού, ενώ στο αρχονταρίκι το φιλόξενο κέρασμα από την παραγωγή του μοναστηριού αφήνει μια γλυκιά ανάμνηση της επίσκεψης.

* Το 1971 με δωρεά της οικογένειας Πατέρα κατασκευάζεται το νέο Μαθητικό Οικοτροφείο. Το Δημοτικό Σχολείο κτίζεται με δωρεά του Ιδρύματος Γεωργίου και Κατίγκως Λαιμού.

* Σημαντικά έργα πραγματοποιούνται στο νησί την περίοδο 1982-1986 με Δήμαρχο τον Αντώνη Λαιμό. Με χορηγία των αδερφών Νικόλα και Αντωνίου Λαιμού κατασκευάζεται μεγάλος λιμενοβραχίονας και διαμορφώνεται η πλατεία Ναυτοσύνης. Την ίδια χρονική περίοδο το νησί αποκτά με δωρεές του Στέφανου Νικ. Πατέρα το ξενοδοχείο Θαλασσοπόρος και το εστιατόριο Πατερόνησο, Με χορηγίες επίσης, το νησί αποκτά το δικό του Ε/Γ-Ο/Γ "ΟΙΝΟΥΣΣΑΙ", το οποίο αποτελεί ιδιοκτησία του Σ.Φ.Ο.

* Κατά την διάρκεια των ετών 1989-1991 με δωρεά του Νικολάου Σπύρου Λεμού ανακατασκευάζεται το κτίριο Παντελή Αντωνίου Λαιμού όπου στεγάζεται το Ναυτικό Μουσείο Οινουσσών. Το Ναυτικό Μουσείο είναι ένα αληθινό κόσμημα του νησιού. Μέσα στους άριστα διαμορφωμένους χώρους του ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να ταξιδεύσει στις εποχές, που τα Οινουσσιακά ιστιοφόρα όργωναν τη Μαύρη Θάλασσα και τη Μεσόγειο και οι σπουδαίοι καπετάνιοι τους μεγαλουργούσαν στο εμπόριο και τη ναυτιλία. Το Ναυτικό Μουσείο έχει προσελκύσει μέχρι σήμερα χιλιάδες επισκέπτες από την Ελλάδα και το εξωτερικό. Αρκετοί από αυτούς συμμετέχουν σε δεκάδες συνέδρια, που διεξάγονται στη Χίο και στις Οινούσσες. Τα σπάνια εκθέματα του, οι πολλοί και σημαντικοί πίνακες του λαϊκού θαλασσογράφου Αριστείδη Γλύκα μαρτυρούν τις φάσεις της εμπορικής ναυτιλίας των Οινουσσών. Από τα ιστιοφόρα στον ατμό, οι θυσίες στο ναυτικό στίβο, το μεταπολεμικό πέρασμα στα λίμπερτυς, που καταξίωσαν τους Αιγνουσιώτες στο διεθνές ναυτιλιακό στερέωμα, μέχρι τους σημερινούς μεγάλους στόλους. Μια αξιόλογη και σπάνια συλλογή, μοναδική στην Ελλάδα, του αείμνηστου Δημάρχου Αντώνη Σπ. Λαιμού αποτελούμενη από περίτεχνα μοντέλα πλοίων, που κατασκεύαζαν οι Γάλλοι αιχμάλωτοι των ναπολεόντειων πολέμων, κοσμεί τους χώρους του Μουσείου.

* Από το 1990 το Ίδρυμα Λέων Λεμός αναπτύσσει ποικίλες δραστηριότητες. Εκσυγχρονίζει τις εγκαταστάσεις της Ναυτικής Ακαδημίας. Ιδρύει το Πνευματικό Κέντρο Οινουσσών "Γεώργιος Χρ. Λεμός", που αναπτύσσει πλούσια πολιτιστική δραστηριότητα. Το κτίριο ανακατασκευάστηκε αρχικά από τον δήμαρχο Αντώνη Σπ. Λαιμό.

* Στον τομέα του αθλητισμού, το Ίδρυμα Γιάννη Διαμ. Λεμού, κόσμησε το νησί με το Στάδιο-Αμφιθέατρο Οινουσσών, ένα σημαντικό έργο που εγκαινιάστηκε τον Αύγουστο του 1998 από τον πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κωστή Στεφανόπουλο. Το Στάδιο-Αμφιθέατρο περιλαμβάνει άρτιες εγκαταστάσεις για αγώνες στίβου, γήπεδο ποδοσφαίρου και καλλιμάρμαρο αμφιθέατρο 600 θέσεων.

* Το ίδρυμα Γεωργίου Νικολού φροντίζει για το σύγχρονο εξοπλισμό του Υγειονομικού Σταθμού, ενώ το Οινουσσιακό Ιδρυμα και το Ίδρυμα Λέων Λεμός εξασφαλίζουν υποτροφίες στους επιτυγχάνοντες σε ανώτερα και ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Για τις κόρες των ναυτικών αρωγός έρχεται το Ίδρυμα Προικοδοτήσεων του κ. Γιάννη Διαμ. Πατέρα.

* Τα τελευταία χρόνια, ο Δήμαρχος Ευάγγελος Ηλ. Αγγελάκος, σε αγαστή συνεργασία με συναρμόδιους φορείς, και τοπικούς παράγοντες, έθεσε μακροπρόθεσμους και συστηματικούς στόχους, με αποτέλεσμα η Ακριτική Αιγνούσα να απολαμβάνει αφενός μεν υποδειγματικά έργα υποδομής, αφετέρου δε κοινωνικά, οικονομικά και πολιτιστικά οφέλη. Ενδεικτικά αναφέρουμε τα εξής:
* Το πρόβλημα επάρκειας του νερού, οδηγείται σε οριστική λύση με την δημιουργία μονάδας Αφαλάτωσης. Τα εγκαίνια της μονάδας αφαλάτωσης "Κώστας Μιχ. Λεμός", δωρεά της οικογενείας Μέλπως Λεμού στη μνήμη του συζύγου και πατέρα Κώστα Λεμού, έγιναν στις 5 Αυγούστου 2005 στις Οινούσσες από τον υπουργό Αιγαίου κ. Αριστοτέλη Παυλίδη. Από τη μονάδα θα παράγονται 600 κ.μ. ποσίμου νερού ημερησίως, υπερκαλύπτοντας τις σημερινές ανάγκες.* Ολοκληρώθηκαν στο λιμάνι έργα που είναι υποδειγματικά και θα προσελκύσουν σκάφη αναψυχής, τα οποία θα δώσουν την δική τους συμβολή στην ανάπτυξη του τόπου.* Ανακατασκευάστηκαν Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και εξοπλίστηκαν με σύγχρονο υλικοτεχνικό εξοπλισμό.

* Τέθηκαν σε εφαρμογή προγράμματα επαγγελματικής κατάρτισης.

* Πραγματοποιείται Τοπογραφική και Κτηματογραφική αποτύπωση του οικισμού από φοιτητές και καθηγητές του Πολυτεχνείου.

* Δημιουργήθηκε Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών

* Βελτιώθηκαν οι παροχές υπηρεσιών Υγείας και Πρόνοιας (μόνιμος Ιατρός).

* Εγκρίθηκαν και ξεκινούν άμεσα, ο βιολογικός καθαρισμός των λυμάτων καιέργα που αφορούν τα δίκτυα ύδρευσης και αποχέτευσης για όλο τον οικισμό.

* Υλοποιήθηκαν υποδειγματικά έργα οδοποιίας τα οποία ολοκληρώθηκαν με περιβαλλοντική ευαισθησία. Όσον αφορά στους τομείς Παιδείας, Πολιτισμού και Αθλητισμού ο Δήμος Οινουσσών συνεργαζόμενος με το Ίδρυμα Λ. Λεμός, τον ΣΦΟ και το Πνευματικό Κέντρο, διοργανώνει συνέδρια, χοροεσπερίδες, εκθέσεις, παρουσιάσεις βιβλίων, μαθητικούς διαγωνισμούς, θεατρικές και χορευτικές παραστάσεις, καταβάλλοντας όλες τις δυνατές προσπάθειες προκειμένου οι μαθητές, και οι κάτοικοι του νησιού να έχουν ίσες ευκαιρίες με αυτούς των μεγαλοαστικών κέντρων. Δειγματοληπτικά αναφέρουμε :
* Κατά την διάρκεια των διεθνών ιστιοπλοϊκών αγώνων, "Aegean Regatta 2001", ο Δήμαρχος Ευάγγελος Ηλ. Αγγελάκος με τα μέλη του δημοτικού συμβουλίου και τους διοργανωτές των πολιτιστικών εκδηλώσεων φρόντισαν ώστε τόσο οι 500 ιστιοπλόοι που έφθασαν από το Πλωμάρι της Λέσβου στις Οινούσσες το απόγευμα της 20ής Αυγούστου 2001 όσο και οι επισκέπτες του νησιού να έχουν πολλά να δουν και να εκτιμήσουν τις καλλιτεχνικές δημιουργίες εκείνων που κατάγονται από την Αιγνούσα. Έστησαν στην προβλήτα μπουφέδες με παραδοσιακά εδέσματα, δίνοντας μαζί και τις συνταγές. Το ίδιο βράδυ, η χορωδία των Οινουσσών έδωσε συναυλία σε μουσική του Μάριου Τόκα στο Στάδιο - Αμφιθέατρο των Οινουσσών. Για να φιλοξενηθούν οι ιστιοπλόοι, όλα τα σπίτια άνοιξαν τις πόρτες τους. Ο Δήμος Οινουσσών είχε οργανώσει ένα πρόγραμμα καλλιτεχνικής δημιουργίας, με σκοπό την ανάδειξη της ιστορίας και της πολιτιστικής κληρονομιάς του νησιού. Συγκεκριμένα, στο νησί εγκαινιάστηκαν : Έκθεση Φωτογραφίας και Ζωγραφικής από Οινουσσίους καλλιτέχνες, Έκθεση Χαρτών και Χαρακτικής, Έκθεση για το Περιβάλλον, Έκθεση Καλλιτεχνικής Βιβλιοδεσίας, Έκθεση Παραδοσιακών Γλυκών και Εδεσμάτων, Έκθεση Εργόχειρων και Ειδών Λαϊκής Τέχνης και, τέλος, Έκθεση Χειροποίητων Συλλεκτικών Χαλιών της Ανατολής.

* Τον Δεκέμβριο του 2001 με ενέργειες του Δημάρχου Οινουσσών κ.Ευαγγέλου Αγγελάκου πραγματοποιήθηκε μετακομιδή λειψάνων Αγίου Νικολάου του Θαυματουργού και Προστάτη των απανταχού ναυτικών από τον Ακράγαντα της Σικελίας στις Οινούσσες. * Την Κυριακή, 8 Ιουνίου 2003, ο Δήμος Οινουσσών διοργάνωσε τον πρώτο πανελλήνιο Ημιμαραθώνιο Οινουσσών με τίτλο "παρά θίν` αλός" με αγώνα δρόμου, μήκους 21.100 μέτρων, δηλαδή το μισό του μαραθώνιου δρόμου. Στον πρώτο Ημιμαραθώνιο Οινουσσών συμμετείχαν επίσημοι, βετεράνοι, ανεξάρτητοι αθλητές και αθλήτριες, άνδρες και γυναίκες από δεκαεπτά ετών και άνω. Ο Δήμος Οινουσσών, με τη διοργάνωση του ημιμαραθωνίου δρόμου "παρά θίν` αλός" ενθάρρυνε τη συμμετοχή των κατοίκων και επισκεπτών, ιδιαίτερα δε των νέων αγωνιζομένων και εθελοντών και ευαισθητοποίησε τοπικούς φορείς και οργανισμούς ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 και του κινήματος εθελοντισμού.

* Ο Δήμαρχος Οινουσσών, κ. Ευάγγελος Αγγελάκος, στηριζόμενος σε επιστημονικές έρευνες και έχοντας συγκεντρώσει αρκετά στοιχεία από τον διακεκριμένο Σικελό ιατρό, ενάλιο ερευνητή και επίτιμο Δημότη Οινουσσών Dr. Domenico Macaluso , απέστειλε επιστολές από τις αρχές του 2002 προς την προϊσταμένη της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων κα Αικ. Δελαπόρτα, ζητώντας να εντάξει στις υποθαλάσσιες έρευνες του Αιγαίου, και την έρευνα του βυθού του θαλάσσιου στενού μεταξύ Χίου και Οινουσσών. Έτσι, στις 4 Απριλίου 2004, το ωκεανογραφικό πλοίο "ΑΙΓΑΙΟ" το οποίο είναι εξοπλισμένο εκτός των άλλων με το τηλεκατευθυνόμενο ρομπότ "ΑΧΙΛΛΕΑΣ" και με το βαθυσκάφος "ΘΕΤΙΣ", κατέπλευσε στην θαλάσσια περιοχή και άρχισε τις έρευνες. Γρήγορα εντόπισε ένα αρχαίο ναυάγιο 5ου - 4ου αιώνων π. Χ. το οποίο ήταν φορτωμένο με αμφορείς. Χρειάστηκαν μόνο δύο ημέρες για να δουν και να καταγράψουν ότι σε βάθος 67 μ. κρυβόταν ένα ομοιογενές φορτίο 400 αμφορέων από τη Χίο και τη Σάμο, πιθανότατα γεμάτοι με κρασί, τους οποίους μετέφερε πλοίο μήκους 20 μ. H υποθαλάσσια έρευνα που άρχισε στο στενό μεταξύ Χίου-Οινουσσών θα αποτελέσει τον προπομπό για την περαιτέρω ανάδειξη της ενάλιας πολιτιστικής κληρονομιάς μας.

* Η Φλόγα των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 , σαλπάρισε από την Χίο με προορισμό τις Οινούσσες με το σκάφος Ξαστεριά, που διέθεσε ο εφοπλιστής, Νίκος Λεμός, πλαισιωμένη από την φρεγάτα Κανάρης, συνοδευόμενη από την κανονιοφόρο Ελευθερία, την τορπιλάκατο Στάμος, σκάφος του λιμενικού σώματος και πλήθος άλλων ιδιωτικών σκαφών. Κατά το διάστημα αυτό εκτός από την τέλεση της Λαμπαδηδρομίας, διοργανώθηκαν σημαντικές παράλληλες εκδηλώσεις: μία έκθεση ζωγραφικής με έργα Μυταρά, μία έκθεση χαρτών και χαρακτικών με θέμα τους Αγώνες του 1896 και μία έκθεση σπάνιων εκδόσεων με αντικείμενο τον Πίνδαρο. Ο Αργεντινός τενόρος, Χοσέ Κούρα, τραγούδησε στα ελληνικά τον Ολυμπιακό ύμνο, ενώ στο στάδιο του νησιού δόθηκε παράσταση παραδοσιακών χορών, τραγουδιών και εθνικών δρωμένων.
Με παρέα τα κύματα, τον ήλιο, τις μυρωδιές και τις μνήμες τελειώνει το οδοιπορικό μας στις Οινούσσες. Μνήμες χαράς, μνήμες ζωής.Από την αρχαιότητα έως και σήμερα περιδιαβήκαμε τον τόπο,σταθήκαμε ξανά σε μια ιστορία αιώνων με αγώνες, λαϊκέςπαραδόσεις και θαυμαστό πολιτισμό.Τόπος που ανταμώθηκαν οι πολιτισμοί της Ελλάδας καιτης Ανατολής, εκεί που κάποιοι ξεριζωμένοι Έλληνες φιλοξενήθηκαν και έκτισαν ένα κομμάτι της "Αλησμόνητης πατρίδας" τους. Εκεί που και το σήμερα έχει πολλά να πει στον Έλληνα επισκέπτη. Στα σοκάκια του νησιού μου, εκτός από τις μνήμες του παρελθόντος που αναδύονται από παντού, ακούγονταιακόμη οι σκοποί και τα τραγούδια του Αιγαίου και της Μικράς Ασίας σε ένα πρωτόγνωρο "πάντρεμα" που προέκυψε από την όσμωση των πολιτισμών με γνώμονα την ελληνική ναυτική παράδοση και τα γράμματα.
της Μαριάνθης Ευαγγέλου

Α΄Εφορεία Προϊστορικών

& Κλασικών Αρχαιοτήτων

http://www.greenapple.gr/articlesdesc.php?id=116

Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2008

Τα Κύθηρα, το νησί της Κυθέρειας Αφροδίτης, είναι ένας τόπος μαγικός.



Φθινόπωρο: Ταξίδι στα Κύθηρα!

Πρόκειται για ένα ιδιότυπο μείγμα διαφορετικών πολιτισμών, με επιρροές από το Αιγαίο και το Ιόνιο, που διαμόρφωσαν με το πέρασμα των χρόνων το δικό τους χαρακτήρα και ύφος. Τοπία απρόσμενα και ονειρικά, άνθρωποι φιλόξενοι και ζεστοί, ρυθμοί ήρεμοι, όλα κρύβουν μια ιδιαίτερη ένταση που συναρπάζει. Πανέμορφες παραλίες, επιβλητικά κάστρα, μοναστήρια, καταρράκτες και σπήλαια, συνθέτουν ένα μαγικό τοπίο για ήρεμες και χαλαρές διακοπές.

«Μετέωροι» χιλιάδες τουρίστες μετά τη χρεοκοπία βρετανικής ταξιδιωτικής εταιρείας

Κατέρρευσε η XL Group
Καθηλωμένα στο έδαφος τα αεροσκάφη της XL Airlines
Λονδίνο: Reuters
Δεκάδες χιλιάδες Βρετανοί τουρίστες στην Ευρώπη και άλλους προορισμούς έμειναν «μετέωροι» μετά την κατάθεση αίτησης χρεοκοπίας από το τρίτο μεγαλύτερο ταξιδιωτικό γραφείο της χώρας, XL Leisure Group. Ακινητοποιήθηκαν τα αεροσκάφη του πρακτορείου, επηρεάζονται συνολικά 250.000 πελάτες...

Η XL Airlines, την οποία διαχειρίζεται το ταξιδιωτικό γραφείο, εκτελεί πτήσεις σε 50 προορισμούς, κυρίως στη Μεσόγειο.
Από την κατάρρευση της XL Airlines επηρεάζονται συνολικά περισσότερα από 250.000 άτομα. Η Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας της Βρετανίας (CAA) ανακοίνωσε ότι 67.000 βρίσκονται στο εξωτερικό, αναζητώντας τρόπους επιστροφής, ενώ περίπου 200.000 είναι οι πολίτες που έχουν κάνει ταξιδιωτικές κρατήσεις με την εταιρεία.

Ο πρόεδρος της εταιρείας Φιλ Γουάιτ δήλωσε συντετριμμένος από την κατάρρευση της εταιρείας. «Καταβάλαμε κάθε προσπάθεια, εγώ και οι συνάδελφοί μου διευθυντές, για να βρούμε νέα χρηματοδότηση για την εταιρεία και αυτή είναι μια πολύ θλιβερή ημέρα. Είμαι ολοκληρωτικά συντετριμμένος» είπε ο Φιλ Γουάιτ.

Εκπρόσωπος της βρετανικής Υπηρεσίας Πολιτικής Αεροπορίας δήλωσε ότι καταβάλλονται προσπάθειες για να εξυπηρετηθούν οι πελάτες των συνολικά τεσσάρων ταξιδιωτικών γραφείων που λειτουργούσαν κάτω από την «ομπρέλα» της XL Group, αναφέρει το BBC.

Δυσάρεστη είδηση για τον παγκόσμιο τουρισμό, που καταδεικνύει τη σοβαρή διεθνή οικονομική κρίση χαρακτήρισε ο υπουργός Τουριστικής Ανάπτυξης Αρης Σπηλιωτόπουλος, την χρεοκοπία του ΧL Group και διαβεβαίωσε ότι η Ελλάδα θα παράσχει υποστήριξη σε όσους επισκέπτες αντιμετωπίσουν πρόβλημα επιστροφής στην πατρίδα τους.

Όπως δήλωσε ο υπουργός: «ο τουρισμός, ακριβώς επειδή αποτελεί έναν ευαίσθητο κλάδο της οικονομίας, χρειάζεται επαγρύπνηση και συνεχή δράση. Από την πρώτη στιγμή που πληροφορήθηκα το γεγονός, επικοινώνησα προσωπικά με τις υπηρεσίες του ΕΟΤ και του υπουργείου Τουριστικής Ανάπτυξης, δίνοντας οδηγίες για συνεργασία προκειμένου να αποφευχθούν τυχόν προβλήματα στη ροή των επισκεπτών, από και προς την Μ. Βρετανία».

«Είμαστε αποφασισμένοι να λάβουμε όλα τα απαραίτητα μέτρα, προκειμένου να εξαλείψουμε τις συνέπειες αυτού του γεγονότος για τον ελληνικό τουρισμό. Παρακολουθούμε στενά τις εξελίξεις και, εφόσον κριθεί απαραίτητο, θα παρασχεθεί υποστήριξη σε όσους επισκέπτες αντιμετωπίσουν πρόβλημα επιστροφής στην πατρίδα τους» τόνισε ακόμη ο υπουργός.

Newsroom ΔΟΛ

Παρασκευή 5 Σεπτεμβρίου 2008

Αιγαίο - Ετυμολογίες νήσων

Από την εφημερίδα «Ελευθεροτυπία», το Σάββατο 12 Ιουλίου 2008, κυκλοφόρησε σε 220.000 αντίτυπα η εργασία του Γιώργου Λεκάκη «Αιγαίο-ετυμολογίες νήσων». Πρόκειται για μία καλαίσθητη έγχρωμη έκδοση, όπου ετυμολογούνται 59 κατοικημένα νησιά του Αιγαίου από τις ελληνικές τους ρίζες, σε συνδυασμό με την μυθολογία, την ιστορία και την γεωλογία τους.
Για περισσότερες πληροφορίες, μπορείτε να μπείτε στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.lekakis.com

Πέμπτη 4 Σεπτεμβρίου 2008

Ανεξερεύνητα Κύθηρα, Αντικύθηρα


"Νέα Κύθηρα" ήταν το όνομα που είχε αποφασίσει να δώσει ο Βαρώνος Ντε Μπουκεμβίλ, στο νησί που ανακάλυψε στη μακρινή Ταϊτή, ως ένα μικρό φόρο τιμής στον τόπο που γεννήθηκε η Αφροδίτη, στον ιδεατό τόπο του έρωτα, όπως τον ζωγράφισε ο Αντουάν Βατό. Οι Δυτικοί μπορεί να ήταν αναγκασμένοι να αναζητήσουν τα Κύθηρα στη σφαίρα της φαντασίας τους, αλλά εμείς απολαμβάνουμε το προνόμιο να τα έχουμε κοντά μας. Στην άκρη της χερσονήσου του Κάβο Μαλιά, απέναντι από την πύλη του Άδη στο Ταίναρο, τα Κύθηρα -τόπος εξορίας και φωλιά πειρατών- κρατούν ακόμη καλά κρυμμένα μυστικά. Λίγο χαμηλότερα, στη μέση του πελάγους, εγκαταλειμμένα από θεούς και ανθρώπους και απροσπέλαστα για τους απλούς τουρίστες, τα Αντικύθηρα αποτελούν το "Ιερό Δισκοπότηρο" των αναζητητών, που δεν αρκούνται στις συνηθισμένες συγκινήσεις των εξημερωμένων τοπίων. Στον καινούργιο ταξιδιωτικό οδηγό "Ανεξερεύνητα Κύθηρα & Αντικύθηρα" η γνωστή φωτογράφος Τζέλη Χατζηδημητρίου, χρησιμοποιώντας τη φωτογραφία και το λόγο, και με οδηγό την αγάπη της για τα ιδιαίτερα αυτά νησιά και για τους ανθρώπους τους, επιχειρεί να αποκαλύψει μερικά από τα κρυμμένα μυστικά και να σας συνοδεύσει σε ένα αληθινό όσο και ονειρικό ταξίδι, για να γνωρίσετε δύο ιδιαίτερους προορισμούς ή... τον ιδανικό τόπο του έρωτα, που μπορεί ν' αλλάξει για πάντα τη ζωή σας.
Στις 350 σελίδες του οδηγού, θα βρείτε πλούσια στοιχεία για τη μυθολογία και την ιστορία των νησιών, για την αρχιτεκτονική και την τέχνη, για την τοπική κουζίνα και τις δραστηριότητες των ανθρώπων, για τις διαδρομές και τα τοπία που θα σας μαγέψουν και, βέβαια, όλες τις χρήσιμες πληροφορίες για ασφαλή πρόσβαση, διαμονή, διασκέδαση και ό,τι άλλο μπορεί να διευκολύνει και να εμπλουτίσει το ταξίδι σας.
Ιδιαίτερη σημασία δίνεται στις εναλλακτικές δραστηριότητες που μπορεί να έχει ο επισκέπτης των δύο νησιών, καθώς η ανεξερεύνητη φύση τους και τα εξαιρετικής ομορφιάς τοπία, τα συγκαταλέγουν ανάμεσα στους αμόλυντους ακόμη "παράδεισους" της Ελλάδας.
Με τη συγγραφή του πλούσιου αυτού ταξιδιωτικού οδηγού, η Τζέλη Χατζηδημητρίου συνεχίζει το προσωπικό της οδοιπορικό στα Κύθηρα, ένα εγχείρημα που ξεκίνησε το 1984, αφήνοντας ως τεκμήρια δύο πολύ αξιόλογα φωτογραφικά λευκώματα, με τους τίτλους "Κύθηρα" και "Ο χρόνος χάθηκε στα σύννεφα".
Εκδότης: Road Εκδόσεις Α. Ε.
ISBN: 960-692-010-0
Έτος έκδοσης: 2008
http://www.perizitito.gr/home.php?cat=30209

Κυριακή 31 Αυγούστου 2008

Σφυρίγματα τρένων, ατμομηχανές που «ασθμαίνουν»

Ταξίδι
στο χρόνο
με μια
ατμομηχανή

Εικόνες και ήχοι από την εποχή που το τρένο αποτελούσε πολυτέλεια εγείρουν τη νοσταλγία των επισκεπτών

Σφυρίγματα τρένων, ατμομηχανές που «ασθμαίνουν» σε ανηφορικές διαδρομές και πέτρινα γεφύρια, τροχοί που συρίζουν εκκωφαντικά πάνω στις ράγες και ο καπνός να «τρέχει» σαν... «κυνηγημένος» προς την αντίθετη κατεύθυνση. Εικόνες και ήχοι άλλων εποχών, τότε που το τρένο αποτελούσε πολυτέλεια, έρχονται στον νου και εγείρουν τη νοσταλγία των επισκεπτών ενός ξεχωριστού χώρου, του Σιδηροδρομικού Μουσείου της Αθήνας.
Ατμομηχανές, που έπιαναν τελική... 10 χιλιόμετρα την ώρα, δρεζίνες, που μετέφεραν το προσωπικό σε μακρινά σημεία του σιδηροδρομικού δικτύου, που έπρεπε να γίνει έλεγχος ή συντήρηση, το βαγόνι του βασιλιά Γεωργίου Α, το βαγόνι - καπνιστήριο του σουλτάνου Αβδούλ Αζίζ και ο οδοντωτός, που εκτελούσε τη διαδρομή Διακοφτό - Καλάβρυτα, είναι μερικά από τα εκθέματα του μουσείου, που τραβούν την προσοχή.
Μία διαδρομή πίσω στον χρόνο, όταν το τρένο κάλυπτε την απόσταση Αθήνα - Θεσσαλονίκη σε 12 ώρες και 25 λεπτά και ο μέσος ετήσιος μισθός του σιδηροδρομικού ήταν 30.000 δραχμές.
Το μουσείο άνοιξε τις πύλες του πριν από 22 χρόνια, στεγάζεται σε έναν περιορισμένο χώρο κοντά στα πρακτορεία ΚΤΕΛ της Λιοσίων και «ξεδιπλώνει» την ιστορία των τρένων σε μαθητές σχολείων, γκρουπ και μεμονωμένους επισκέπτες.
Σπάνιο υλικόΣπάνιο τροχαίο υλικό και άλλα αντικείμενα σχετικά με τους σιδηρόδρομους, όπως τηλέγραφοι, στολές, σφραγίδες, μηχανήματα για εκτύπωση και επικύρωση εισιτηρίων μέχρι και ομόλογα των Ελληνικών Σιδηροδρόμων εντοπίζονται διάσπαρτα σε διάφορα σημεία της Ελλάδας, όπως σε Δράμα, Θεσσαλονίκη, Καλαμάτα και Διακοφτό και όραμα των ανθρώπων, που εργάζονται στο Σιδηροδρομικό Μουσείο, είναι η δημιουργία ενός σύγχρονου χώρου, ικανού να φιλοξενήσει την ιστορία του σιδηρόδρομου στη χώρα μας.
Καπνιστήριο του σουλτάνουΕνα περίτεχνο λάφυρο με ιστορική αξία. Το βαγόνι, που χρησιμοποιούσε για καπνιστήριο ο σουλτάνος Αβδούλ Αζίζ, έπεσε στα χέρια του ελληνικού στρατού κατά τον Α Βαλκανικό Πόλεμο και σήμερα φυλάσσεται στο Σιδηροδρομικό Μουσείο. Προέρχεται από τον τουρκικό συρμό του σουλτάνου, που αποτελούνταν από πέντε οχήματα: τον κοιτώνα, το σαλόνι, το καπνιστήριο, το υπασπιστήριο και το μαγειρείο. Από αυτά σώζεται μόνο το καπνιστήριο. Ο συρμός αποτελούσε δώρο της αυτοκράτειρας Ευγενίας της Γαλλίας στο σουλτάνο Αβδούλ Αζίζ. Κάτοχός του υπήρξε και ο διαβόητος σουλτάνος Αβδούλ Χαμίτ ο Β. Ο εξωτερικός διάκοσμος με τα χρυσά αραβουργήματα και τις στριφτές κολόνες, αλλά και η σκαλιστή οροφή στο εσωτερικό συνθέτουν ένα βαγόνι μοναδικής αισθητικής.
Τοπογραφικά όργαναΣτις προθήκες του Σιδηροδρομικού Μουσείου βρίσκονται συγκεντρωμένα τοπογραφικά όργανα, τα περισσότερα από τα οποία χρησιμοποιήθηκαν στην κατασκευή του σιδηροδρομικού δικτύου της Πελοποννήσου στα τέλη του 19ου αιώνα.
ΕκχιονιστικόΗ ατμάμαξα της σειράς Ε 5204 κύλησε στις ράγες για πρώτη φορά το 1903 και η μέγιστη ταχύτητα που μπορούσε να πιάσει ήταν 60 χιλιόμετρα την ώρα. Η ειδική «μάσκα» στο μπροστινό της μέρος λειτουργούσε σαν εκχιονιστικό μηχάνημα και έτσι μπορούσε να πραγματοποιεί ταξίδια ακόμη και μέσα στα χιόνια και στον πάγο.
ΡομπότΤην υποδοχή των επισκεπτών του μουσείου έχει αναλάβει ένα ρομπότ φτιαγμένο εξ ολοκλήρου από αυθεντικά εξαρτήματα παλαιάς ντιζελομηχανής. Ο πρωτότυπος αυτός... «σταθμάρχης» κατασκευάστηκε στο εργοστάσιο του ΟΣΕ στον Πειραιά πριν από δύο χρόνια και μας καλωσορίζει κατά την είσοδό μας στο Σιδηροδρομικό Μουσείο.
ΠυροσβεστήρεςΟι σπινθήρες που δημιουργούνταν από την τριβή των τροχών πάνω στις γραμμές συχνά προκαλούσαν φωτιά και εκτεταμένες ζημιές, γι αυτό και συνήθιζαν να εξοπλίζουν τα τρένα με χειροκίνητες πυροσβεστικές αντλίες, που συνέβαλαν στην άμεση κατάσβεση της φωτιάς και στην αποφυγή προβλημάτων.
Οδοντωτός Διακοφτό - Καλάβρυτα
Περιήγηση στο φαράγγι του Βουραϊκού με μέγιστη ταχύτητα τα... 35 χιλιόμετρα την ώρα. Μπορεί ο περίφημος οδοντωτός, που κάλυπτε τη διαδρομή Διακοφτό - Καλάβρυτα, να μην εκτελούσε... «δρομολόγια εξπρές», η εμπειρία όμως που προσέφερε ήταν αδιαμφισβήτητα μοναδική. Στο μουσείο μπορεί ο επισκέπτης να ταξιδέψει νοερά με τα ξύλινα βαγόνια και την ατμάμαξα, που τέθηκε σε κυκλοφορία το 1899.
«Τίρυνθα»
Νοσταλγικές εικόνες από το μακρινό παρελθόν φέρνει στο προσκήνιο η «ΤΙΡΥΝΣ», η παλαιότερη ατμάμαξα στην Ελλάδα, που έχει διασωθεί και αποτελεί το πρώτο έκθεμα που αντικρίζει κανείς μπαίνοντας στην αίθουσα με το τροχαίο υλικό. Μία γραφική μηχανή, που παρόμοιές της μας είναι οικείες κυρίως από ασπρόμαυρες ταινίες εποχής, τότε που το τρένο φάνταζε πολυτέλεια και προκαλούσε το δέος των ανθρώπων, που είχαν συνηθίσει να μετακινούνται με άλογα, κάρα και άμαξες. Κατασκευάστηκε στη Γερμανία στο εργοστάσιο «ΚRΑUSS & Co» και τέθηκε σε κυκλοφορία το 1884. Το βάρος της ατμάμαξας κενής είναι σχεδόν 10 τόνοι, ενώ με πλήρη εφόδια ξεπερνούσε τους 13 τόνους.
Βασιλικό βαγόνιΤικ, ερυθρόξυλο, σφένδαμος και καρυδιά αποτέλεσαν την πρώτη ύλη για την κατασκευή ενός ξεχωριστού βαγονιού. Από την ασυνήθιστη για τρένο πολυτέλεια, αλλά και από το χρυσό αποτύπωμα του βασιλικού εμβλήματος, τόσο στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό του, αντιλαμβανόμαστε πως πρόκειται για ένα ιδιαίτερο βαγόνι. Είναι το «βασιλικό βαγόνι», που προσέφερε το 1888 η εταιρεία του Σιδηροδρόμου Αθηνών - Πειραιώς στον Γεώργιο Α για τα 25 χρόνια από την ανάρρησή του στον θρόνο. Ενα υπερπολυτελές όχημα με ξύλινες επενδύσεις στους εσωτερικούς τοίχους, σατέν σαλόνια σε βεραμάν απόχρωση, βελούδινες πορφυρές μοκέτες και περίτεχνα φωτιστικά.
Μέχρι το πρώτο μισό του 20ού αιώνα, ο σιδηρόδρομος ήταν το πιο προσφιλές μεταφορικό μέσο των γαλαζοαίματων, γι αυτό και τα διάφορα σιδηροδρομικά δίκτυα προμηθεύονταν ειδικά οχήματα ακόμη και ολόκληρους συρμούς αποκλειστικά για τις μετακινήσεις των εστεμμένων.
Δρεζίνες
Αντιπροσωπευτικά δείγματα χειροκίνητων και ποδοκίνητων δρεζίνων, που χρησιμοποιούνταν κυρίως για τη μεταφορά του προσωπικού, καθώς επίσης εργαλείων και άλλων υλικών, στα σημεία εκείνα του σιδηροδρομικού δικτύου που έπρεπε να γίνει έλεγχος και συντήρηση.
Στο μουσείο εκτίθενται διάφοροι τύποι τέτοιων κατασκευών και για διάφορα πλάτη γραμμής. Ξεχωρίζουν δύο ξύλινες χειροκίνητες δρεζίνες από τους Σιδηρόδρομους Θεσσαλίας και μία χειροκίνητη διθέσια, με τρεις τροχούς, των Σιδηρόδρομων Πελοποννήσου. Οι σημερινές δρεζίνες του ΟΣΕ είναι μηχανοκίνητες.
ΡΟΥΛΑ ΓΙΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
ΦΩΤΟ: ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΨΑΡΡΟΣ
*«E» 28/8